Кога увото на градот со чаша на ѕид ги прислушува оние кои ја водат љубовта. (Каде ли ја водат, греотките?)
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Како што ни подбегнуваше, таа неочекувано потрча кон влезот во даскалницата кај што во вратата разговараа дедо попот и Петре Даскалот и застана на неколку чекори од нив со главата крената небаре ги прислушува што зборуваат.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)