ги (зам.) - скротува (гл.)

Се исчешлав внимателно, а мајка ми ми стави малку желе за коса што ги скротува немирните перчиња.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сонцето како течно злато се разлеваше по водата, блескаше, ги опсенуваше очите; Висар тешко се приспособуваше кон таа силна светлина; од шумот на веслата дивите патки пркнуваа пред нив и се преселуваа понастрана барајќи мир и спокојство; Висар му го вртеше грбот на сонцето и ѕиркаше во водата која ги менуваше боите спрема длабочината на езерото и гледаше во јадиците и канџите што ги спушташе Трајан; кога ќе се занишаше конецот, Трајан го креваше нагоре, го собираше и му даваше знак на Висар дека е фатена риба; Висар трепереше од радост и ѕиркаше во водата да ја види рибата; кога рибата, влечена нагоре, ќе дојдеше во погорните води, ќе почнеше да разлетува и да шета дè ваму дè таму, правејќи секавични движења и обидувајќи се да го скине конецот; но колку што конецот се собираше и ја доближуваше до чунот, таа сè понемоќна стануваше, ги скротуваше своите напнувања, чувствувајќи болка од јадиците и канџите во устата; тогаш Трајан отсечно ја тргнуваше нагоре, а Висар го потклаваше оршето под неа и ја внесуваа во чамецот; потоа го проверуваа другиот конец и почнуваа да го тргаат и собираат; рибите скокаа во чамецот, пласкаа со опашките, подзинуваа по воздух, а потоа се отпуштаа и се смируваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И Глигор, и Арсо, и прислужникот чувствуваа во себе една промена којашто ги зближуваше и поврзуваше, ги скротуваше и примируваше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Можам да претпоставам дека сите тие беа привлечени од интензивноста на неговото внатрешно зрачење,со кое ги скротуваше и најодбојните скептици.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Требало да има момоци подобри и повешти од американските каубои за да може да ги скротува и да ги обучува во амути и самари.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)