Кога ќе чуеме, онака занесено и замижено, што ќе чуеме: едночудо посетители машки закануваат да го спорат тркалањето на сопствените тајни и да ги спастрат под сенка музичките акорди.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Кога ќе видиме, што ќе видиме: секакви трговци со пропелери под брадите, дебели мешишта во кои со крајни напори се одложува свеченото кркорење на цревата.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Така, во овој случај, бев со човек кој имаше огромен излив на секаков вид емоции кои ни самиот тој никако не можеше да ги спастри, ниту пак некој друг за него можеше да ги контролира.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Овој гледа некое време и го слушам, вели: - Селото гори, баба се чешла! – вели првиот и додава, му се обраќа на својот противник: - Што велиш, да ги спастриме прво нив па после јас и ти да си го видиме алот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Кога ќе чуеме, онака занесено и замижено, што ќе чуеме: едночудо посетители машки запнуваат да го спорат тркалањето на сопствените тајни и да ги спастрат под сенка музичките акорди.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Во еден од ѕидовите од собата имаше вграден серген, таму можев да си ги обесувам алиштата и да ги спастрам моите ситни нешта.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)