ги (зам.) - дланка (имн.)

- Мањифико! - извика докторот стискајќи ги дланките една со друга.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
„Свртете ги дланките! Има ли плускавци!? Има! Значи добро работевте! А сега, Адеме, што сега?“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Јас и другарот ќе одиме до кај командантот на Прењес.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога почувствува во рацете дека јас нејзиното барање го исполнувам, таа тогаш, додека јас се спуштав на колена лизгајќи ѝ ги дланките преку колковите и по слабините надолу, го отпаша коланот од бањарката, се разголе откривајќи се пред мене без гаќи, со своето тело како целото излеано од млеко, ми допушти да ја изгледам па ми ја стави дланката од својата десна рака на темето и додека ги подвиткуваше нозете во колената и ги подрасчекоруваше, ми ја стегна главата, просто ми се навре на лицето...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Високиот, бришејќи си ги дланките, погледна и, како да не беше ништо, рече: - Да...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој не крена поглед. Тресејќи ги дланките, ја сврти главата во правецот каде што паѓаа капките вода.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)