ги (зам.) - пари (имн.)

Заѕвони и кога ќе излезе женската, дај ѝ ги парите и кажи дека ти треба парче од нејзиниот задник“. „О.К. стари“.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас го вадам „скакулецот“ и отсекувам едно големо парче од газот, таа дигна врева, како божем за тоа сум ѝ дал малку пари, а јас ѝ го растурам мозокот. Тогаш ја фукам од чисто зезање”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа е едноставна, проста? исвири му на гостинот, задоволи го, земи му ги парите и оди понатаму.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го виде и сплаварот со качулката како се пазари со Томо земајќи му ги парите за патот кон вечноста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Продавачот, земајќи ги парите од мојата рака, ги протри од големиот прстен на малото прсте од левата рака и прошепоти нешто како магија.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се изнасмеа на сопствената шега, а потоа му нишна со главата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Прибери ги парите, кретену!“ му рече другиот. „И полиција има овде“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Едо, пикајќи ги парите во џебот, рече: „Ќе влезам малку во гаражата.“ „По куферчето и палтото?“, рече Ратко кој пред да затвори го забележа и се исчудуваше зошто се тука тоа куферче и тоа палто оставени во гаражата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш, како ученик во шесто и седмо одделение во основното училиште „Владимир Илич Ленин“, се дружев со споменатиот Мики и уште двајца школски другари, Зоки и Тоше, со кои, речиси секое попладне во Центарот, меѓу и во зградите, си игравме „Илјадници“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
За разлика од него, службеничката зад шалтерот 11 воопшто не брза, примајќи ги парите и делејќи ги билетите без интерес, зјапнати во далечината, што според нејзината пресметка се наоѓа некаде меѓу двете тавански светилки.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Пречекајте ме пак како денеска, пресечете ми нос, јазик, уши, глава... оберете ми ги парите, запалете ми го дуќанот, куќата...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Што е тоа што зборуваш, чорбаџи Давадосе, не сме ние арамии и паликуќи!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
— Дај ги парите, вели, и вади сѐ што имаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оној веќаваше, оној плачеше, поземајќи ги парите од Башмајсторот, оној дури и му баци рака на Башмајсторот, беше една голема, корава рака, испукана од делкање камен и од варта, сите мислеа дека не можеше да се стори ништо, ни една трошка, поинаку; сите тогаш мислеа дека е сега готово, дека по ова на оној ќе мора да му дојде умот, а Башмајсторот ја тргна својата голема рака, помолче, помолче, а после рече: „Чуј, сине.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Само вие пратете ги парите и ќе го имате најперверзниот Волт Дизни кој досега е снимен!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Да, во секој миг од филмот!...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Врати ги парите што ти останаа.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)