ги (зам.) - усна (имн.)

- Ти си ја загубил совеста! - рече Арсо возбудено, стискајќи ги усните.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Огледалото му ги фаќаше тие негови движења - копирајќи го чинејќи сѐ што тој чинеше: седни, стани, шетај, пали цигара, гази ја под нога, фаќај се за глава, налактувај се, гризи ги усните.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)