ги (зам.) - ваму (прил.)

Чии се овците? Ајде давај ги ваму! – викаше со наредбодавачки глас.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
„Останаа уште Тетратките! Дајте ги ваму!“ - викаа сите.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
– „Ете јас бев, мајко, што ги зедов, ѝ рекол, ја качи се, бре Смиле, на куќа кај што стоев јас, побарај во сламата, ќе ги најдеш, земи ги вамо да ги видат за да поверуваат“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)