Само на најгорниот ѕид од мрачната ќелија, таму каде што не ти достигаа ни најиспружените раце колку и да ги истегаш на ножни прсти, еден процеп од прозорче, замрежено не само со дебело стакло неизмиено откако го вглавиле туку и со вкрстени решетки како да ти се окови на глуждовите: машки ногавици на службеници на поминување и по некоја женска влечка на домаќинка што оди или се враќа од пазар.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)