го (зам.) - граби (гл.)

Проучувајќи ги луѓето, го констатира следното: оние луѓе што прават долги чекори - се сигурни во себе, цврсти, решителни, енергични; таа сигурност им дава полетност, ги тера бргу да одат, да го грабат патот, да го освојат просторот, да стасаат што побргу до целта каде што тргнале;
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И додаваат: „Ние го грабиме морето, го бркаме кон неговите бескрајни широчини“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од Балканската војна сум војник, седум рани носам, и сега уште служам, кмет, на народот житото му го грабам.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Му помагаше жена му на Мил, а Кала се врткаше крај огнот во дворот, и кога Дукле ќе извадеше нешто од утробата на прасето (џигер, срце, бубрег, сплина) Кала го грабеше и го фрлаше на огнот да го печи; од нестрпливост и лакомост ги џвакаше уште недопечени.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)