го (зам.) - загради (гл.)

Некакво сочувство буди лозјево, како да има душа. - Не е лошо да го заградиш. - Здравје боже.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Еднаш една мачка ја збрка меѓу куќата од Богдан и плевната и ѝ го загради тесниот простор меѓу двата ѕида да не може да излезе.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Не дека ги потценувам чувствата спрема нивните покојници на оние мештани што поставиле ребрести лимени покриви над гробот или го заградиле со столпчиња како кај медитеранските тераси, тоа никако - со некој невин израз ми зборуваше таа - но јас сакам да се направи нешто што нема да го навредува просторот, нешто што ќе си легне во пејзажот, што ќе ја олеснува врската меѓу земјата и небото, што ќе претставува јасен нишан, но нема да го спречува дождот да продира во земјата и тревата и планинските цвеќиња да растат угоре.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ми го заградија патот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Е, тој клуч, беа бункерите кои требаше да им го заградат патот на тенковите и на добро обучените јуришни единици на владината војска за да не го фатат патот што би ги однел зад нашиот грб.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го заградивме со чантата, врзувајќи го за рачката.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Децата го заградија и го гледаат во очите, во рацете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ако го заградат, ќе изгорат, ми вели Јон, оти нема плот што не ќе го прескокне сонцето, ми вели. 57
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Господе, ќе го покријат сонцево, ќе го заградат, велам и примижувам, застанувам меѓу огништата од гравот, од пченката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)