Како филозофијата или науката, и литературата не е просто една меѓу институциите; таа едновремено е и институција и анти- институција, на растојание од институцијата, на полето на аголот што институцијата го затвора со него самиот за да се оддалечи од самата себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тоа е обид да се промисли една голема преовладувачка структура во целината именувана како филозофија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Лека-полека, никој да не сети, пресностасаните градители ми го затвораа опулот кон езерото.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Колку што повеќе го затвораат кругот, чекорите како сами да им се запираат.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Татко му уште не го затвораше, се врткаше таму, но дуќанот беше скоро празен.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кога тргна по неа, Винстон виде дека се наоѓаат на една природна чистинка, едно мало тревнато ритче опколено од високи млади дрвја кои целосно го затвораа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Само учителот Климент уште не го затвораше својот прозорец и не си беше прибран да се одмори.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Често кога лаежот е посилен, особено ноќе, Богдан го затвора прозорецот или ги затина ушите да не слуша.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Па тие будали без мене ќе го затвораат капакот, си реков и срипав, потрчав, во последен момент се фатив за сандакот, но доживеав нешто нечујно и невидено, во сопствената куќа, со сопствениот мртовечки сандак.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сакаше да праша дали тој шеф во таа ноќ го посетил и дали се уверил дека не е тоа за што го сметаат кога пак не го затвораат во платнен оклоп, но ги стисна забите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
На крајно очајание на оние кои чукаа по ѕидовите, делкав сè до разденување, не сфаќајќи како сум можела да допуштам грд мебел да го затвора малиот простор.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Јаким налутен што судот пресуди во полза на Лиќо, започна и тој сега да ѕида уште еден кат на својата куќа, и сега тој почна да му го затвора светлото на прозорците од Лиќо; сега Лиќо зафати да го тужи Јакима и да го спречува да го изгради катот; започнаа одново да доаѓаат комисии, вешти лица од судот, да прават скици, записници, да даваат мислења; се редеа судски решенија, жалби, тужби; времето одминуваше а есенските дождови почнаа да му ги ронат ѕидовите на изградениот кат на Јаким; и тој нечекајќи дефинитивна одлука на второстепениот суд, зафати да го покрива; Лиќо се обиде со сила за го спречи, започна тепање меѓу нив во кое се вмешаа и нивните жени и нивните синови: Танаил и Китан. во тепачката дојде до пукање и Лиќо го отепа Јакима.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во филџанот, разделбата ја демнеше љубовта, ја затемнуваше и ѝ го затвораше патот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ние имаме, во банкарски жаргон, „кредитна историја“, што значи земаш, па почнуваш да враќаш, прво уредно, па потоа со мало доцнење, па доцниш 90 дена и потоа добиваш нов, со кој го затвораш стариот и раат си.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се тресеше. Непроверените и сепак можни вистини на минатото го затвораа во сенки.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој загрижено следеше како лушпестата палма се шири, го стеснува и го затвора ова убаво зрачење од светот на сонцето, луѓето и предметите, растурени во правливиот двор.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Анѓеле, бате! со здравје!... (Пауза. Го затвора прозорецот и завртувајќи се ѝ одат очите во иконата).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Даут-паша објавил дека го затвора амамот, наместо да лелека врз потрошените пари. Зошто?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Обичај беше да го затвораат добитокот в трло, иако опасноста од волци во летниот период, речиси, не постоеше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Високите трски како ѕидови го затвораа од обете страни хоризонтот, само над нив високо и некаде длабоко напред се гледаше тесна лента сино прозрачно летно небо.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Запалки на нагазување: притисокот се пренесува преку нагазното вретено на вретеното кое се соединува со контактниот испуст и го затвора струјното коло.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
8. Го крпат така записникот, го затвораат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Притоа само се погледнаа и сѐ беше во ред. Сега веќе беа добри пријатели и секоја вечер заедно го затвораа дуќанчето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
АНТИЦА: (го затвора прозорецот а потоа го зима клучот од Кате и излегува).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Го зема шишето и го затвора фрижидерот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се извинувам, овие од пред малку ме сматија? 128 okno.mk Грета во отворениот фрижидер здогледува шише вотка.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
ВЕДА [се врти настрана]: Во оваа фаза, тоа си е прашање на мислење, а моето мислење е дека ќе имам бебе. [Го става чекот в чантиче.] Сигурно, може и да грешам. [Го затвора чантичето, го става на масата.]
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Татко ми почна порано да го затвора дуќанот, гледајќи да е повеќе дома.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Кога читам, вака, сегашноста е како книга со познати приказни“, шумно го затвора Моше весникот и ја подзајакнува светлината од газијарката: „Зошто блиските стануваат најголеми непријатели? Еве, земи ги нашите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Токму кога сакаат да тргнат на кај излезот, Чана го затвора со својата снага, ама и со својот глас Ако ма питте мен има шо да ви кажам!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ласиќ, допрва што го отворил расцепот, веднаш и го затвора.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Кученцето под нишалката тажно врти со опавчето.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Баш сега, додека стопанот го затвора прозорецот, црешовиот цвет дошепнува дека човек кога е мртов станува омилен.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Земеме парче железо продупчено од една страна, или голем фишек, го наполнуваме дупчето со барут, потоа со тап клинец врзан со жицата го затвораме дупчето со барут, а потоа со силно замавнување го удираме клинецот од камен; тој удира во барутот и предизвикува силна експлозија.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Ги прегледува сите и откако ќе се увери дека се полни, задоволно го затвора креденецот.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Откако ќе го отпразни шишето, тој го затвора и се обѕрнува, бара место каде да го скрие.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Мајка и за нив остануваше последниот столб на куќата, мотивирајќи ја така својата упорност, додека е жива, да не го затвора Татковиот дом.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тоа беа книги кои, според Татковата философија на опстанокот, го затвораа излезот кон светот во одредени периоди, кога превладуваа значењата на други книги.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Некои стануваа и го затвораа пенџерчето на вратничето од ќумбето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но Мил му го трга коритото, му ја заклучува вратата, го затвора прозорецот однадвор, и кога Богуле ќе стане, продолжува да врши експерименти во собата: му го дава клучот и му вели да ја отклучи вратата, и Богуле ја отклучува.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Карнаварата испушташе црвени цветчиња со кои ги намамуваше инсектите: кога ќе ѝ слетаа на листенцата, го затвораше цветот и ги впиваше во себе, ги смукаше; сувоземната утрикуларија лисјата ги свиткуваше во вид на труба, на уста, и штом ќе влезеше некој инсект внатре - таа го затвораше како во стапица и го цицаше со своите ситни влакненца; водената утрикуларија испушташе тенок леплив меур на кој инсектите како на смола се лепеа останувајќи заробени.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)