Сѐ за мојата пријателка, но внимавај повторно да не го затуриш именикот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Не; го затуриле. Дали би му било многу тешко да ги преврти небото и земјата и да го најде?
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Искрено Јана, во метежот во кој се најдовме сум го затурила некаде именикот. Денес го најдов и сега ти се јавувам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Вистинито а не постои! „Каде ли го затуривме?“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова е и една од причините зошто осамените веруваат дека со нив сеќавањата повеќе манипулираат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)