Водата се смири и раскажува (на оние што сакаат да слушаат), а Огнот, кој на денешен ден пред многу години го запалиле, една грда издупена кофа, со малку заматена „водичка“ го изгаси.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Веднаш се виде дека е тешка жена, уште првиот ден кога заедно ручавме.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И токму кога помисливме дека пламенот ќе се вивне до небесата... - а солзата која последна капна го изгаси и последното недогорено жарче, остана само пепелта која никогаш повеќе не се распали.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А можам да ги кренам ролетните и да го изгасам светлото. Не, така е морбидно. Ќе ги вклучам сите светла.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Едноставно оваа мисла ја шутна кога возачот го изгаси светлото во автобусот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)