„Уметноста го означува како прекинот со прареалноста, така и обидот да се излекува преломот кој со тоа настанал во човековата суштина.“ (Ернесто Граси) А Каде сме денес?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ако класиката го интегрира скриеното во „чистотата“ на разбирањето, а маниризмот посакува со дезинтеграција на „нормалниот“ земски темел на земјата, нештата и човекот, да го открие скриеното, кој од овие гестови за нас ќе има поуверлива сила во „принудата“ на откривањето на апсолутот?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
За Кулик: „Вистинската демократија може да биде воспоставена врз политички инклузивната идеја на зооцентризмот (човекот како дел, а не мера за биосферата на нашата планета) - Зооцентризмот го интегрира човекот како супкултура во поголема целина на соединетата култура на ноосферата (изведено од noos: способност за мирисање, сетило за мирис)”.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)