Но, сега прв пат се соочуваше со човек од ковот на Климент Камилски, кој не можеше да го класифицира во ниту една категорија на балканските идеалисти во Париз.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Коваќевиќ самиот го класифицира својот изум како плод на литературна порнографија и будалести стихови.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Просперовите книги, во кожа поврзани, носејќи наслови како: „Книга на Земјата“, „Книга на јазиците“, „Ѕверството на минатите, сегашните и идните животни“, се пародија за природо-научните филозофи што посакуваат да го класифицираат и да го подредат светот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)