Но најопасно од сѐ беше тоа што тој не веруваше во неви ност и мислеше дека сите ние сме онолку софистицирани колку што тој мислеше дека е и самиот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И ние сите се изменивме откако го видовме тоа. (...)Идејата за музеј на Енди Ворхол, претпоставувам, е добра, иако не може да го компензира она што го загубивме поради невниманието на некоја медицинска сестра, ниту да ја евоцира неговата најголема креација - Фектори, корпорација - уметничко дело.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ни даде визија за маргината како центар, за цивилизацијата како рог на изобилство на своето незадоволство, за културата како збир на нејзините отпадоци, стилизирани субкултури.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Доцнењето од кафана тој мораше да го компензира со темелна масажа на нејзиниот масивен грб.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Славењето на колективниот идентитет го компензира војничкиот пораз и срамната потчинетост што тој ја донесе.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таквото однесување делуваше одбивно за оние што непосредно работеа со неа, кои во тоа гледаа отменост на млада жена која, прерано поставена на завидна позиција во полициската хиерархија, отсуството на искуство за раководење го компензира со строгост.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Секс, дрога и рокенрол. Секс немаше никаде, освен во неговата парола, ама затоа пак, имаше премногу од останатото, знаеше точно како да го компензира она што му недостигаше.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Но најсуштествената карактеристика на неговата умешност е професионалноста и студената логика.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Умее да сослуша со најголемо внимание а потоа не се либи да прошета по сите патеки што ќе му се отворат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Она што не ќе го додржи незакрепнатата снага на стебленцето ќе го компензира неговото жилаво свиткување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Додека ги слушав врвните офицери на Југословенската Народна Армија (ЈНА) како зборуваат со вознес и незамислива увереност за главните стратегии за одбивање на напад на Југославија од Западниот или Источниот блок, со мене на часовите ја носев книгата на Вињи, верувајќи дека на овој начин со читање на книгата ќе го компензирам времето на воените предавања.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)