го (зам.) - нагрди (гл.)

Па дури и името и го нагрдиле: од Вардар - Вардариште - ѓубриште низаедно смрдливо!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Во неа уште мириса на чад, на изгореници што ти го нагрдија телото додека го исмеваше огнот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ѓузепе носеше бакенбарди и долги мустаци и кратко потстрижена коса, а природата беше го нагрдила и со црвена коса, и целата глава изгледаше како црвена маска на велики поклади.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И таа во почетокот молчеше, но подоцна му кажа дека сакала некое момче во селото со кое кришум се состанувала, кое ѝ било најмило нешто на светот, но тоа подоцна ја оставило, ја напуштило и зело друга девојка; му кажа на отец Иларион дека тоа ѝ нанесло силна болка во душата, дека не може да преболи и дека ѝ иде да се убие, да ја снема од овој свет, бидејќи за неа животот е веќе ништо, мачнина, патење; со ноктите се драскаше по лицето и телото, сакаше да го нагрди, да го раскине, зашто веќе не ѝ е потребно.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ги премолче зборовите на мајка си коишто не само што ѝ беа против волјата, туку како да наиде во неа некоја сила што сакаше најубавото во неа да го нагрди.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Па дури и веднаш да не се крене, додаваше во објаснувањето, пак треба да се урне, зашто го нагрдува она што веќе е кренато како ново.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
(... Тоа, дека сега лежи недостапен во музејската колекција, идниот уметник го лишува од потребата да го нагрди со мустаќи... R.I.P!)
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)