го (зам.) - наостри (гл.)

Гледав како понекогаш ветерот минува преку него со исушен лист, или како некоја птица – врапче, гавран или гулаб - застанува на него, да се одмори, да си го наостри клунот од металните држачи, или да го исфрли од себе изметот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Зедов нож, го однесов во дуќан да го наострат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А потоа едно зимско утро излегов на балконот и видов дека на столот на мајка паднал снег, го покрил нејзиното испразнето место.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа стави чаша на глава, јас имав еден стар револвер.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кај крувчето стои дедо Иван, добро го наострил пред тоа ножето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Не а зимам, бег, угу таа и јас да останеме во дуњата — проговори отсечно Толе, што Адема уште повеќе го наостри.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Јас би се обесил“ – потспотна едниот, а потоа и згодната сфати и лакомо го наостри јазикот.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)