Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Дреново – страдалничко место и најгрда слика од која не може да се избрише лишајот на лошото што на невини луѓе им го направија челниците на грчките и македонските комунисти.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Други, не грчки војници, Ангелина и Агрономот го направија тоа во една непрегледна нива што туку изорана, таму, Ангелина ме држеше, а Агрономот ме силуваше, И така, не најдов сили да завршам со себе, ни да пометнам, се предадов, го засакав како свое тоа црно семе и го оставив да расте во мене!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

(Неговата уметност била дијалектика помеѓу сонот од детството и зрелите општествени цели.)

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Кметот се поднасмевна и рече дека е тоа најскромното нешто што можеа да го направат.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Моите пријатели навраќаа до мене и се врткаа пред камерата и беа ѕвезди на попладневното снимање.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

- „Треба да се вдише свеж воздух - тоа е најдобар лек“ - ги слушна старецот зборовите на Вадим.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

„Ти можеш да го направиш тоа, ќе ми помогнеш“, ми рече, тупкајќи ме по рамото и, речиси, шепотејќи: „Ќе ми помогнеш, и така натаму…“

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

И кога ја видов внука ми неколкупати заедно со таа зрела жена, со Лу Саломе, имав чувство дека Ана во неа ја открива таа благост, таа веселост, таа способност животот да ѝ го направи поубав и повесел (иако на никој друг Лу не му изгледаше ни блага, ни весела, ниту способна животот некому да го направи поубав и повесел), и можеби и самата Ана сакаше на Лу да ѝ го направи животот поубав и повесел, но ја спречуваше тоа што живееше за животот на својот татко, а претпоставував дека по неговата смрт смисла на нејзиното постоење ќе ѝ даде грижата за неговото дело. Неговото бесмртно дело.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Вистина, тој не е баш најпознат како дувач на стакло, го работел тоа како хоби, и се сомневам дека некој го знае тоа - а овој пехар е последното нашто што тој го направил.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Да не се сетев тоа да го направам, како што се гледа, сигурно ќе ми пропаднеа печени двесте наполончиња.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Првиот „ќеш“ го направија Арслан и Сефедин, но оставија голема стража да ги варди труповите на паднатите аскери дури да дојде комисија од Прилеп, а тие со остатокот војска влегоа во Полчишта да ги бараат од голораките селани виновниците за пролеаната крв — Тој бре ефенди, тој.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Токму тоа сакаа да го направат империите, да ги потчинат малите народи како нивни сателити.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Прво таа како да ме праша дали ќе ѝ го направам тој себап , а потем јас како да ја прашав дали сака и уште што немав почнато да пречекорам во таа сауна за која веќе имав платен билет кога таа се созеде, со рацете се фати за блузата, заградувајќи се и се исправи во постелата.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Но како можете да бидете сигурен дека тој го направил?

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Како сега да го гледам - бели коси, бело лице, бела брада, божем од снег си го направил.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Одиш и си доживуваш, си велиш: Да го направам ова или не, па си одговараш: О, да! О, не!

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Држи му се – еве нѐ, тргнуваме!

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Но не се изненадив, зашто тоа можеше да го направи стрико Бојан Димански, пријателот на свети Петар, распослан на утрините небески меѓу рајот и адот. Весел.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Седеше врз таа проклета гума за пливање, а лицето му се изобличуваше од болка.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

- Да, сето тоа го прави Станар „прв Хичкоковски филм”, кој започнува со тема која ќе стане и тема на скоро сите ваши филмови: човек обвинет за злосторство кое не го направил.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

— Ајде, коџабаши, конак за осумстотини души аскер и тројца забити, — му нареди мудурот во Витолишта на коџабашијата Трајка, а овој ги собра сите аази и одведе во секоја куќа по пет души војници Анадолци од груби погруби, од гнасни погнасни, погани, просто ѕверови.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Нејзиниот маж беше посебно освежување за нас во собата зашто професорката Душанка му пишуваше цели фермани за тоа што ѝ е потребно: од постелнина со сини облачиња, „младалаче пижамице“, козметика, храна и рецепт за ајвар што треба да го направи сам дома, со двете деца.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Десетарите ги собраа луѓето и тргнаа по војводите, а мракот веќе падна.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Јас ова можам да го направам.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Една ноќ решив да го направам тоа што решив.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Додека Декарт се впишува во долгата традиција мислители коишто човека сакаа да го направат господар на природата, Спиноза опстојуваше на тоа дека „нашето“ тело е нејзин безгранично малечок дел којшто сосема е зависен од неа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Затоа кога избега Митра за него, дека го неќеа жителите на Потковицата, и дека го презираа и него и татка му, татка ѝ нејзин, Ангеле Ризески Козето, како умрена ја редеше, на цел глас.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Но тоа Арслана уште повеќе го раздразни и почна да се дере на него и да мава со камшикот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Е зошто ангажирале артисти од други театри кога можеле тоа да го направат со сопствените?

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Ж: Ова морате да ми го кажете!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Залудно се обидувам да го направам незабележливо она што се случува околу мене: дебели полицајци ги вадат пендреците и растеруваат група од петнаесетина просјаци што се обидуваат да дојдат до ситна паричка.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Кутриот. Да му го направам ќејфот? Барем и човекот ќе биде спасен.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Сепак, чувствував дека тоа треба да го направам во моментот кога веќе имавме ќеш.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Тој го направи - и ќе го направеше сеедно, дури и никогаш да не го беше ставил перото врз хартијата - основниот престап што ги содржеше сите други во себе.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Те замолив да ги соблечеш алиштата со кои беше на лов и да облечеш чисти, но ти се инаетеше и рече дека нема тоа да го направиш, во тој момент кога јас сакам.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Така да реши да се запише во истиот хор и тоа го направи уште истиот ден.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Едноставно, јас ги засновав моите забелешки на размислувањето што го направив кое е засновано на погрешното читање на нивното дело. ***

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Нели Грамос ќе го направиме гробница на непријателот? Нели Грамос е непристапна тврдина?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Се сеќаваш ли на таа со топлина смирена ноќ, и ние двајцата, со пот соединети, треперејќи како низ Плажата Оак Стрит да беснееше некој вонземен ветер којшто само ние го чувствувавме?

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

“383 Значи, стилот може да се анализира: може да се натера да проговори, да каже нешто со сопствени поими – може да се натера да не упатува на нешто друго, туку да каже нешто што самиот тој го значи.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сега првата нејзина реакција беше дека тоа било жива змија, која, се разбира, си заминала, но кога подобро го разгледа отпечатокот, што таа го направила на тревникот, пак ѝ се врати утешната помисла дека тоа било вештачка змија.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

- Ништо, ставија нови седишта, и најважно, ми рекоа да ви кажам да не го пипкате мостот затоа што уште се лепи, го направија црвен.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Милчо успеа да истера една своја вистина. Тоа има смисла.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

„Мора да сум преспала половина од денот штом немам пријатна желба повторно, сонувајќи, да побегнам“, помислив и добив визија за она што можев заменски да го направам.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Речиси сè што му се случуваше со кучето му потврдуваше не само дека не згрешил што станал човек со куче, туку беше на работ да се запраша себеси зошто тоа не го направил многу порано.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

СИМОН: Ќе го направат да не можеш да го познаеш. АЦО: Тоа ми е лебот.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Кога разбраа во што е работата, a се присетија на нападот што го направија Мариовците пред неколку години на кадилакот, сите збеснаа.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Откако ги пратив своите молби, ги проколнував и писмено и усно, навалував и ги окупирав, бев вџасен кога видов дека тоа го сфатиле сериозно и дури и го направија, и постапив како што немаше постапено ниедна црна овца дотогаш: не отстапив, не ги измамив, туку ја прифатив работата што ми ја најдоа.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сето ова го дознав подоцна, зошто во тоа време бев многу наивен; сакам да кажам, ако не видиш некого дека се боцка, не можеш ни да поверуваш дека тој тоа навистина би го направил.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Нунката се вџаши од чудо, се изненади, изнацука на убавините и умот што го направил ова „чудо", и разбра што сакаше да разбере!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Аир ефендум, откај знаеме ние кој го направи, — во еден глас одговорија осумте души одборници на чело со коџабашијата Трајка.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Човек понекогаш мора да си го направи ќефот, за потоа некое време да биде мирен. Како бубалка во влечки.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Другарката Блажена мене ми рече дека јас тоа не смеам да го направам, ама јас тоа го сторив.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

— Тогаш вака ќе направиме: Јас ќе ја претставам работата дека слегов в град да и се пријавам на власта оти си дојдов од Бугарија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Мислам исклучиво на екранот.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Не сакав да го направам ова бидејќи се плашев дека философијата ќе ме присили да побарам нешто зад и под дијалогот.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Тоа го направија и со едно скриено олеснување поради целата политичка ситуација во Грција и стапувањето на законот на Метаксас за малцинствата и дефинитивното бришење на нивните права.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Јас и Манол го направивме гревот, вели, го скршивме џамчето.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Да го разгледаме примерот на калкулаторот, иако дизајнерите се слободни да го имплементираат делењето на било кој начин кој нив ќе им одговара, тоа што го направиле сѐ уште е делење.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Додека траела операцијата, пред да го направи решавачкиот зафат, му рекол на болниот дека само по една минута ќе престанат да му се тресат рацете. И така станало.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Бугарите пак станаа русофили, но тоа го направија не со чисто срце, а за да ја направат руската влада орудие на своите интереси во Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Токму кога се чинело дека конечно ќе пукне, се отворила вратата од лифтот и Фред рекол: „Еве го лифтот. Качи се во него и замини!“ Тоа и го направила.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Знаењето може да го направи човекот многу несреќен.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

По сето ова, во Подковицата многу гласови се раширија за Јована Акиноски.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

И го направи, покрај сите попови настојувања работата да оди по неговиот план.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Мислиш со тоа што си го направил се си решил.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Па нека се смеат. Напред, па назад. Секој систем си има своја рутина.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Кога се помазни по лицето и виде дека од убавата црна брада останале само корењето, силно се натажи, та дури и обескуражи, небарем сета сила му се зеде.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Можат луѓето како нашиот др. Goebbels повторно и повторно да ја објавуваат реченицата дека национал-социјализмот не е извозна роба - останатиот свет се чувствуваше загрозен пред ударната сила, а првенствено пред успешноста на оваа татковинска, на оваа германска, на оваа европска книга - и го направија најглупавото што можеа - навестија војна.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Сеедно каков пристап ќе избере и сеедно каков метод ќе примени, тешко е да се процени колку е авторот во состојба тоа успешно да го направи кога е во прашање неговото сопствено творештво, притоа да не ги изневери колку основните важечки принципи на теоретската опсервација што ја применува, толку и да ги појасни, барем, стожерните пунктови на сопственото творечко искуство.

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Е сега, тие уште попаметни се вратија.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но, Анита стигна со вонбрачниот љубовник и детето.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Во прозорецот му удираше еден чемпрес, а чиј хороскоп го направија заедно со Марин Крусиќ кога овој последниот пат го посети во Блатието, каде што се глави како рибар на санџак-бегот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

— Море го направи, Доле, кусур господ да ме направе, токо којзнае шо ќе речат виа орјатки — еснафките; којзнае дали не ќе ми се сторе некој ќодер на чупето, којзнае, само меѓу волку машки магарчиња едно женско дали не ќе ми го напаѓаат?

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

После истото го направија Оливера Поточка и Манол Форевски.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

„А кој бара од тебе ангелчиња.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

…по третата можеби четврта чинија салата четвртата можеби петта чашка лоза го прашав како ти беше тој одговори сосема мирно голтајќи сочни резниња домати се префрлав на свој терен густирав лоза со салата од домати тоа беше убедливо мое мечтаење моја игра само јас можев да ја одречам а не бев луд да го направам тоа нели…

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Ја колнев фамилијата да ми помогне, негде да ми најдат работа, да ги активираат своите врски, еднаш, барем еднаш, да се помачат да ми обезбедат сигурна плата. И ми успеа.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Револуцијата напролет ќе биде најглупавото што можеме ние да го направиме.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сите се боцкаа точно во вената, освен (а кој друг) Дачис која се боцкаше под кожата.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Но Бугарија не го направи ни едното ни другото: не го направи првото, зашто Бугарите се сметкаџии и се готови да си ја земат Македонија ако им ја подари некој, а инаку – ако сака нека биде запустена.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Немајќи обичај да пишува ваков вид писма, таа ми побара тоа да го направам за неа што многу радо прифатив, вие би се сомневале, се разбира, надевајќи се дека...

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Змејко насетуваше по нешто сето време пред тој ден, целата онаа година, додека беа завдадени од петици да го направат она, што го имаа наумено, но ниеднаш не му го обрна на тоа потребното внимание, понесен од работата.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Зашто, вадејќи ја на виделина перформативноста на италијанското вдовство, италијанските вдовици од Фајер Ајленд го направиле самото вдовство подвижно, преносно и преносливо на други, а со тоа и себеси си го направиле и достапно.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Среда Октомври Застани, почекај животот да почне да делува, тој ќе го направи своето.

„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)

Не го направи тоа туѓа агентура...

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Комунистите, сакајќи општеството да го направат поправедно, идеологијата ја поставија за капетан и кормилар, на местото на Профитот, а пролетаријатот во функција на движечка сила.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Ќе го направам тоа кога ќе бидам доволно силна.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Умно велеше Филозофот: сѐ што гледаме сведочи за невидливото: За оној кој го направил видливо сето ова, а самиот останал невидлив, се сокрил од пред очите наши за да нѐ гледа, да нѐ слуша, да нѐ демне; нѐ оставил да го бараме и созерцаваме.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Толе вечерта го најде гајдарџијата Колета, му лупна неколку тупаници по нос и по рилка и му се закани дека ќе го заколе, како пиле ако и до недела го направи истото.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Како и колку бргу тоа сум го направил, не знам, само таа списка силно, чуја соседите од спротивниот стан и дотрчаа.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

- Знаеш, ако не ми пријде тој, јас ќе го направам првиот чекор.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Целта, попрво, беше да се покаже каде човек би можел да тргне да бара објаснувања – имено, во начините на кои меѓусебно испреплетените констелации на општествените вредности поврзани со културните облици општествено се кодираат за родот и за сексуалноста и во начините на кои човечкиот субјективитет, вклучително и сексуалниот субјективитет, се конституира во однос на тие веќе постојни констелации на сексуално интонираните вредности.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Текстот датира од 1910 година и без сомнение е израз на посебното интересирање кое што аналитичарот го покажува за Абеловите филолошки наоди на кои лингвистите не обрнувале посебно внимание сè додека Фројд не се повикал на нив (а тогаш како што тоа го направил Емил Бенвенист, за да бидат оспорени.) 53

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Се гледа тука постојаната биполарност и осцилирање на интелектуалците од децималните јазици и култури (Анте Поповски), односно нивната Јанусова природа: припаѓајќи им на мали јазици и култури, тие не можат да се откажат од јазикот, митот и колективното несвесно на национот во кој се родени, иако по духот се многу често повеќе Европејци од Европејците.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Остануваа три месеци да ги подготвам предавањата и надеж дека ќе го направам тоа.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Веќе видовме еден пример: нема ништо неутрално (или среднородно), изгледа, во „златни тацнички со куп шарени топчиња сапун“.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Дури им претеа дека ќе чинат абер на аскерот во Витолиште и Битола, како и што го направија на многу места.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Сите напори ги совладуваше со леснотија од едно чувство на исполнетост од големиот подвиг што го направија заедно со Танаско и неговата Пена - што ги вратија моштите на дедо Костадина во Македонија и што ѝ ја олеснаа смртта на старичката.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Изгледаше како да го направил некој незаконски производител на виски од планините на Тенеси или Џорџија во САД за време на прохибицијата.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Фобијата од гужви, испотените тела и непрестојното брборење како зуење на пчели, си го направија своето.

„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)

Таа тоа го направи мирно, иако беше повредена во душата; го напушти без да се поздрави со него.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

„Немам тенеке за да исечам ангелчиња и да го украсам ковчегот, другар Ѓурчин“, реков.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

И поткрепа имаат од прилепските и битолските првенци, и согласност од овдешните Турци, и мајстор кои ќе им ја соѕидаат црквата, и човек кој ќе им го направи живописот внатре во црквата, и камење и вар, и песок и сè што е потребно за ѕидање црква имаат дотерано на Рамник на Горник, и иако одовде до Стамбол имаат сè поткупено, и турско и каурско, одобрение за ѕидање црква не стигнува од Стамбол од султанот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

61. Да беа го направиле тоа, немаше зошто ние сега да се занимаваме со него.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Нешто кое никогаш не сум го направил.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Но овие го вјавнаа, го направија, дури, будала.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Друг пат тоа да не си го направил.

„Го сакате ли Дебиси“ од Лазо Наумовски (1973)

Притоа му заповедал да го коле несреќникот така што тој, од страв, да почнел да прди, а ако овој не прдел, тогаш четникот, за казна, добивал десет стапови по газ.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Зошто дозволи, море мажу, да го направат џигер Дука, му велам на Јона, како дозволи толку да го тепаат, му велам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Напред, па назад, за да се зацврсти шевот.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

А постоеја тука и други околности. Работи што не се прескокаат туку така. Нели, тој, дед Павел, беше Белогардеец.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Ќе те бара по сите можни ѓаволови дупки за ова да му го направиш повторно!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

ЛУКОВ: Зошто не? Би го направиле ли ние кога би станувало збор за атентатор против нас?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Секој звук што ќе го направеше Винстон, над нивото на сосем тивок шепот, беше фаќан од него; згора на тоа, сѐ додека се наоѓаше во видното поле што го контролираше металната плоча, тој можеше да биде виден и чуен.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

— Добро, бре Толе. Токо она да не се издаде, како ќе се доварди од толку очи?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Сакаш ли да го направиме неговиот хороскоп?

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Гревот што сме го направиле ќе ни се прости.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Тоа го направија и беговите и тргнаа сите по сејменот што требаше да ги води.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Били и неговите веќе го окупираа местото.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оние кои се обидуваа да играат имаа прилично проблеми, бидејќи песните почнуваа во еден ритам, а тогаш Велветите потполно откачуваа и извршуваа колективно музичко самоубиство, но претходно ја принудуваа публиката да го направи потполно истото.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Првиот монах одговори, „Спушти ја на земја. Јас тоа го направив уште пред два часа“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

„Вие двете, смрдли светски, чудо сте невидено, вие сте пичка и пол,“ им велеше Андон, а тие се кикотеа и велеа „Ние сме две пички по пичка и пол, а ти си само едно куре,” и пак се кикотеа и, божем да му покажат кои се и што се, се лизнаа една на друга (испотени, тоа го направија лесно), Азра легна на креветот грбечки, Лилица помешечки легна над неа, но од спротивната страна на нејзиното лице ѝ ја пикна главата меѓу нозете и започна да ја лиже, чувствувајќи го истото меѓу своите нозе, подземајќи го тврдото и разиграно јазиче на Азра која, лежејќи под неа пак во најдолниот дел од отворот ѝ ги спушти средниот прст и показалецот до најдлабокото, при што Андон (за да им покаже кој е и што е) беше веќе качен над Лилица, со свиткани коленици по страните и со силен крик на страст заривајќи ја машкоста меѓу нејзиниот широко отворен задник, ѝ го полнеше анусот со сперма, пцуејќи ја, гмечејќи ѝ ги рамениците и гризејќи ја по плешките.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Митра, задоволна од ефектот што го направи нејзината новина, си продолжи кон нивната колиба и ја остави Доста да се мисли.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Неговата вредност прилично јасно се разбирала во времето на создавањето на филмот; најпосле, некој го осмислил кадарот и го поставил многу грижливо и обмислено – претпоставуваме за да го пренесе конкретниот ефект што сѐ уште го предизвикува толку силно, што да ти подзастане срцето.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Не ни помислував кога почнав да го гледам спроведувањето на терапијата како разговорна активност, дека тоа ќе ме доведе до задлабочување во современата философија (de Shazer, 1991).

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Беше потребен само мал напор на волјата, што ти не го направи.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Лесно им е на оние кои од старите наследиле врзопи дукати, а моиве ја продадоа најдобрата ораница за да го направам куќарево.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Сати, со упатството за публиката пред изведувањето на своето дело за кое инструментите беа сместени во аглите од салата, апелираше „присутните слободно да се движат низ салата и да разговараат” (што тие не го направија).

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Еднаш му го направив плугот: му кладов плужпца, а пари не му зедов. 27

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Само така ќе му ја запазиме честа, која и така ја нема во народот со пустото погрчување што го направи.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

На тој начин токму тие го направија оној квалитативен исчекор којшто на чилеанското општество му даде нова историска перспектива.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Не можела да ја усклади неговата изјава со она што самата го гледала. Тоа секако е прилично „влажен” изговор! Па, тој стварно тоа го направил.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ако Рози умре дознавајќи дека тој ѝ ја предизвикал смрта во момент на слепило, но притоа знаејќи дека тоа го направил од љубов и каење, тоа може да го намали ѕверството на гревот.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Интелигентните пост-хуманисти не само што ќе се складираат себеси електронски, туку тоа ќе го направат и во форма на “компјутерски вирус”, способен за препречување на компјутерските мрежи и на авторепликацијата како заштита од случајни или малициозни бришења. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 49

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

На своите ќерки Зигмунд честопати им велеше: “Најинтелигентните меѓу младите мажи добро знаат што треба да имаат жените: благост, веселост и способност животот да им го направат поубав и полесен.”

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

— Тој, бе, Рилко, тој, Толе. Ама кој ранит, кој вардит тој Толе, бе ќерата?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Се зборува за некого што не го направил тој — измислица беглик — данок на овците и козите безбеле — сигурно безердиса — јадоса (Душата ми безердиса — душата ми е потаоната од јад) безир су — тешко ми е, не можам да направам нешто што сакам бендене — најарно, најубаво, екстра биала — врста шајачни чорапи било — греда во куќа (горно и долно било) бамбаша — полковник.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Висок, дури повеќе од што треба, плеќат, исправен како свеќа, бричен денеска, си го подбрикол дури и вратот; мустаќите, црни, правилни, и позасукал малку нагоре; новите алишта на него го направиле момче од дваесет и пет години!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Тогаш и училиштето го преселија таму; го направија едно единствено училиште за сите околни села, па и децата од Потковицата, толку колку што ги има, толку колку што преостанаа по последните раселувања, оттогаш до ден денешен преку ридишта одаат на училиште таму, во Тополчани.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Пајк работи на тоа (се осврнувам кон тоа со горка насмевка... очајничка борба...).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тој ти го направи ова добро.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

— Не. Туку да не речеш „јас тоа не го направив, а Јован сака да ми го товари на правда бога".

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Честите судрувања со потерите, откаде тој излегуваше секогаш победник го направија силен и симпатичен во очите на мариовските селани, додека четата од Организацијата имаше сосема друг став.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

68. Тој го направи клањето во Македонија, како што го направија во Ерменија Англичаните, и со тоа го загуби своето влијание во Македонија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Оваа мисла ми беше малку непријатна, но беше во негов дух.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ако не пресечеме веднаш, може ќе им текне и светец со време да го направат овој Ѓорѓи Кратовец?“

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Провокативното претставување што го направил Деборд за сегашната состојба на работите се однесува на мафијата, која откако (или додека) се разгледува како антитеза на јавниот морал и социјалното добро, “сега стои како модел за сите напредни комерцијални претпријатија”.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Дали војната го направи такво времето, или таквото време ја донесе војната! Широка и бескрајна, како зимата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Сега можеше да си го дополни своето семејно стебло кое, некогаш, залудно се обидуваше да го направи, со помош на својот најстар син кој успеа да го состави семејното стебло по Таткова линија.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Во случајот на Палестинците, тешко е да се избегне извинувањето кое многумина од нас сметаат дека треба да го направат заради нашиот национализам.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Со доаѓањето на мајката Роса и Деспина и да има Танаско нешто да ѝ соопшти тоа нема да го направи пред нив, си мисли Пелагија.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Ако знае човек да ѝ го заврти умот, ќе ја кандиса и за слеп сиромав, и за црн Ѓуптин да тргне; ако не знае, и бег да ѝ се врти, ќе го направи мат и маскара и не оди!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

И учителката Нада ми дала слика да ѝ увеличам за спомен што најверојатно и сум го направил, зашто во исто време и ме пофалила дека одеднаш почна добри состави да правиш!

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

— Дај и Тодоре ножиците да го направиме господинот токмо мариовец, да не си a земите обата бељата по Маково.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Тој го направи последниот обид: „Можеби не сум сосем јасен“, рече.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Или го направи за ќајата Неби-ага, за тој да види со кого има работа, или пак за неговиот брат дервишот Керим, или за церибашата Осман-ага, негов брат од чичко - сите да се саштисаат и да речат „аферим”?

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

И така, откако го направивме куќарчето, се деливме. Ја пресековме краставицата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Не смееше да дозволиш да ти го направам ова! Кој сум јас ова да ти го направам? Што се случува со нас Боже? (Пауза.) Кажи нешто, Матеј!

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Впрочем, сите ослободителни движења во светот се потпираат и врз некои странски сили и притоа најчесто ги користат териториите на своите соседи. Тоа го направи и ТМОРО.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Го погледна попот калуѓерот, се прекрсти пред иконата и ја бакна, a no него истото го направија и селаните. – Каде вака сабајлево, оче дуовниче? – го праша поп Пејо калуѓерот и го погледна некако со извесна недоверба. – Од Трескавец, света Богородица, да ни е на помош – одговори калуѓерот.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Ми рече дека тоа го направил само за мене, а ако немал деца можеби ќе заминел в логор без око да му трепне.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Основна причина што Орце, Коста, Мечето, Илија и Владо инсистирале да се гине по секоја цена била таа што тие сметале дека со својата смрт ќе ја афирмираат повеќе борбата за слобода на својата татковина отколку што тоа би го направиле со уривањето на згради и фрлањето на динамитни бомби по солунските улици и убивањето на непријателски војници.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Твојата книга е единствената со која сум го направил истото од тогаш.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Тоа го направи рамнодушно само колку да му удоволи .

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Нема излегување – барем не многу лесно.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

И на лошо да излезе, пак ќе го направи.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Тој истакнува дека "веројатно облеката се добива од Бугарија..., меѓутоа, во последните три години речиси било невозможно да се добијат нови резерви".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

На речиси комичен начин во интервјуто тоа го кажува и самиот Висковиќ потсетувајќи нè на познатиот факт дека Ласиќ мошне често ја пројоцира сопствената личност во опусот на Крлежа, односно конкретно: “Крлежа требал да го направи она што тој (Ласиќ) би го направил да бил во неговата кожа”.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Кога во муграта, брзајќи веќе и со згаснат фенер на чезата, се враќаа тивко в град, попот Никола ја праша Тодора: „Јас знам зошто го направи ова, ќерко.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

„Како го направи тоа, Лудвик?“, ме праша. „Не знам“, реков.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Били, всушност, е идеалниот за една ноќ, надарен со тело достојно за идолољубив восхит, но не баш зaбавeн да ти биде тука на појадок изутрина. (За што тоа, бога ти, ќе разговараш со него?) Мелвил ја нагласува поентава со тоа што го направил пелтечлив.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Додека попот молитвуваше за доброто дело што го направија Цветко и жена му, некои од луѓето шетаа низ дворот, вртеа околу оградата, ја загледуваа од сите страни и на одредени места наоѓаа мани дека не е како што треба изградена, дека можела подобра да биде.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Плачејќи продолжив: - Никогаш јас на моите деца нема тоа да им го направам.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Или дека водата „Пелистерка“ од 250 гр. за прскање на постелата е, за да ви тргне и малку е скапа, дека од Израел ја носиш, или уште од подалеку, ама гарантира дека од мртов коњ ќе го направи „пастув“ и дека ќе мораш полиција да викаш за да го симнат од тебе.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Зарем Никола Поцо не го направи тоа, зарем тој не зеде од Махмуд Меџид фермани и благослови.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Но, нема да го направам тоа.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Најдобар начин за да го направите тоа е да поставите врска до оваа веб-страница: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.5/mk/

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

— Види, види, кучка една! Ошче неизлезена од нашата куќа, почна за тамо да печали! — се насмеа татко и им ја остави грижата тие двете да го направат предлогот за даровите.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Димо пак го направи Бина будала што не зема стотина лири и почна да му докажува и нему, како на неговите старавинци, оти грчка наука е вистинска наука, а бугарската лажна и украдена од грчката.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

По сѐ изгледа, Богданов тоа го направил во состојба на душевно растројство.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Ќе го направиш мртовечкиот ковчег како што е пропишано.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

V Танаил каменоделкачот, работејќи долги години на својот занает, ги познаваше камењата во детали, на секој камен што го обработуваше му ја знаеше душата; ќе го пофатеше, ќе го испревртеше со рацете или со лостот, ќе го потчукнеше со чеканот неколку пати од сите страни, како железничарот што ги проверува тркалата на возот дали се пукнати, и ќе узнаеше какво му е срцето: здраво или не; ќе му биде ли верен до крајот на обработката или ќе му откаже на полпат; ретко му се случуваше да се излаже, да го делка некој камен, да го дотерува, да го обликува со денови, со недели, а често и со месеци - и на крајот да му пукне, да му расипе сѐ; а кога ќе му се случеше понекогаш тоа, - Танаил го фрлаше чеканот и глетото и налутено седнуваше крај каменот, неверувајќи дека навистина му откажал, распукал; врвеше со прстот преку пукнатината како преку рана, како преку болка; стоеше така долго време загледан во пукнатината и сиот ифрит, јад, не земаше веднаш друг камен да работи; ќе испушеше цигара, ќе се напиеше чашка-две ракија, и откако ќе му поминеше маката и лутината, започнуваше да одбира друг камен вртејќи го долго време пред да го направи првиот удар со чеканот и глетото на него.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Во разлабавениот простор Пелагија уште еднаш се доближува до Деспина, уште еднаш силно ја избакнува и прегрнува, истото го направи со Роса и Милка, Пела ја забележува во рацете на мајка Перса и со ишарет ги извлекува надвор, а потоа се предаваат на уличката што ги упатува на кај Бит-Пазар.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

На средината на излогот стоеше една реклама која го објаснуваше механизмот врз чија основа механичкото перце совршено функционираше.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Екна борба во битолската револуциона област.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Но и Leonardo, во својот Трактат за сликар-ството, се изјаснува околу ова: „Кога делото е еднакво на судот, тоа е лош знак; а кога делото го надминува судот, тоа е најлошо, и тоа станува кај оние кои се восхитуваат што така добро го направиле делото; кога судот ги надминува делата, тоа е одличен знак.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

А тоа го стори со една единствена и подмолна цел: сите да мислиме и да веруваме оти нејзиното копиле е навистина синче на најглавниот главешина!“

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Значи, не беше потребно да се напушти техниката на немиот филм, како што тоа го направија со звучниот филм.”

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Колку навикнати бевме несмасно да се плеткаме, колку совршено непогоден беше нашиот тајминг, како мислевме дека енергијата е екстаза. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 177

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

- Што треба да направам, господин капетане, велам, речете ми и јас ќе го направам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Филмската индустрија никогаш не можеше ништо да направи соGravity's Raibow. ВГ: Има во неа осум билиони пати работи повеќе одошто во Неуроромансер.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Ф.Мајер ќе додаде дека „склоноста кон утопија низ вековите може да се објасни како природна склоност на човекот да се воздигне над историскиот момент“.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

“163 ‌Вдахновената крилатица на Прајор духовито ја олабавува потенцијално штетната средба така што истовремено ги прифаќа и ги отфрла геј-стереотипите, оспорувајќи им ја моќта да го напикаат во некаков калап, да го сведат, тривијализираат и да го направат егзотичен.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Општата нечистотија, сиромаштијата во која тонеше домот најпосле го направи своето.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Се убеди дека свлекувањето на кожата е поризично ако е под земја, во најдлабокиот подрум, отколку ако тоа го направиш во театарот, пред очите на слепата публика.

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Сакаш да одиме да се луламе?

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Го гледав со ококорени очи смешно фатен за држачот, не, не можев да поверувам на сопствените уши, но тој продолжи да зборува и ми рече дека човекот го направил од сé подолу, “мифка” како што рече, и тоа баш пред колегите што се насобрале околу него и слушале како невидени и уште многу потоа зборуваше, пени на уста му излегоа.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

На Запад не успеав да привлечам кој знае какво внимание. ÂÂ Дали сте подготвен да ја поднесете сета одговорност, па и онаа драстична? ÂÂ Јас сум слаба личност, но кога нешто е важно за мене сигурно ќе го направам тоа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Доколку амбициозната филмска енциклопедија на Светот се заканува Светот да го направи одвишен и доколку деловите од списоците всушност и не можат да се класификуваат, дотолку подобро.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Мојата масичка беше празна. Имаше многу празни масички во Гнездо.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Не мора да гледам низ камерата за да го направам тоа.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тој беше задоволен со себе, зашто по еден убав и, како што му се чинеше, вешт начин, успеа да го направи првиот чекор кон делото што му го изискуваше неговата љубов.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Сите вие можете да го направите тоа ако сакате“, додаде таа исправајќи се.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

-Ако не бидеме бугарски шовинисти и пристрасно не гледаме на работите, не можеме да не констатираме оти во Македонија Бугарите не направија за нас Македонците ништо повеќе од тоа што го направија Србите.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сите тие беа распоредени од мојата десна страна (освен Ема, која седеше на левата страна од мене, и не можев веќе никако да ја видам како што не можев сега да ги погледнам оние три букви од кои двете крајни извишени и споени со мало и, она НиЕ на средината од пластичната папка на досието што стоеше на десната страна од мене, на масата пред мојот адвокат Стојко Руменов кој лактите ги имаше ставено токму на папката, со лесно спуштени образи во дланките, чекајќи го отворањето на судскиот процес) и сакав во тие мигови, кога сè се одвиваше надвор од мене, да се обидам, со благ засек на сечилото откосо, онака како што јас можев да го направам тоа, да ги расфрлам сите деланки под кои се крие вистината за овие луѓе за да допрам барем дел суштината на која, отплеткувајќи го клопчето, ќе цели судијката, жена од педесетина години со несредена, со бела, како снег бојадисана коса, и со силно нашминкани усни, но истовремено во мене се раѓаше отпор кон таквата намера која требаше да ме врати на почетокот, а јас се плашев и бев преслаб сето тоа повторно да го изживеам на начин како што го живеев дотогаш и затоа ставив црта, и си реков: „Ова е крај.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Но во мигот кога Шефот ми нареди да го свртам листот и тоа да го направам веднаш, (“нема веќе рокови, се е миг,” ми рече затворајќи ја вратата на кабинетот зад мене), јас бев збунет, молчев, немав збор за прашање.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Понекогаш разговараа, исто така, да се ангажираат во активен отпор против Партијата, но немаа претстава како да го направат првиот чекор.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Не продолжи да ни зборува за снегот како што тоа го направи на првиот час.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

Сарџент грижата за Грција ја сметал за британски долг, посебно во ситуацијата во која се наоѓала Грција ја сметал за британски долг, посебно во ситуацијата во која се наоѓала Грција која поради несредената состојба во земјата не можела да застане во одбрана на своите внатрешни интереси како што тоа би го направила во „нормални услови“.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

— Море ми, како ти текна и воа да го направиш златна, Доле? — праша со восхитеност Доста Макрева и ја фати за врат небарем ќе ја избакне.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Во 306 односно во 305 г.пне. откако било обелоденето дека двјцата легални престолонаследници се убиени, Антигон и неговиот син Деметри се прогласиле за цареви, а истото го направиле и Птоломеј во Египет, Лисимах и Касандар во Тракија и Понт и Селевк во Вавилон.

„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)

„А сега одам. Таму ми е местото,“ рече, и пред да го направи чекорот со кој би го преминала прагот, се сети на нешто и застана.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Им го направив со кашичка. Одвај собрав брашно за да ја задебелам кашата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Може и цела ноќ око да не затвори а Чана ќе си го направи она што си го има замислено.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Во таа смисла, методите на деконструкција се методи кои “го егзотизираат одомаќеното”.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

А тој покрај неа, со тик кој го добил со тежината на криминалот што го направил во својата фирма, постојано фрла поглед наназад, целиот претворен во чекач на лисици на двете раце и окови на двете нозе.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Кога живееш сама во куќа, кога ќе си дојдеш дома го проверуваш каменот покрај влезната врата за да видиш дали бил поместен во твое отсуство.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

По начинот на кој инсистираше и според гласот, Круме Волнаровски покажуваше вознемиреност, но со она “Да седнеме попладне, да се видиме, одамна не сме го направиле тоа, да се опуштиме малку, и така натаму,” ме потсети на деновите кога многу прашања околу Ема Ендековска и нејзиното брзо напредување во службата, за мене беа отворени.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

А тоа не можеше да го направи зашто не можеше да достигне.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Нашиот шеф, тоа неуморно добиче, кој никогаш нема време и ништо не работи, кој најскапоцените часови од денот ги минува во празно дрдорење – една до немајкаде бесмислена егзистенција – кој не се осмелува самиот себеси да си ја признае висината на долговите, кој само подметнува и блефира и ми личи на акробат кој дуе еден балон додека другиот, во истиот миг, му се распрснува: од сето тоа останува само еден одвратен гумен партал кој само миг пред тоа имал свој сјај, свој живот и своја моќ.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

По нецел час јас веќе можев да стојам на нозе; се исправив и видов дека додека јас сум бил во мојата светлина и со неа, Земанек и другарите ме пренесле во самиот археолошки локалитет, под едно импровизирано тремче кое си го направиле археолозите да ги штити од сонцето; ме легнале на едно полско креветче.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Како Русија, така и европската дипломатија, би не ослободиле ако има од тоа некаква полза или ако беа присилени тоа да го направат.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

И никогаш нема да разберам како си дозволи да го направиш тоа, ноншалантно како исцеден лимон ја отфрли љубовта, поради своите себични потреби или од чиста пакост и злоба.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Но, самата борба да го зграпчам денот со сета своја непредвидливост е доволна да го направам среќен, не целиот свет, туку среќата да ја донесам како подарок пред вратата на едно срце кое е доволна причина за моето постоење.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Така неговиот ум не го отфрли, ниту пак го негираше она што го стори тој; едноставно не му беше јасно дека тоа го направил овде, на ова место и сега, во ова време.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Кога сум на раскрсница меѓу животните избори секогаш си го поставувам прашањето: -“Ќе бидам ли неверна ако изберам да живеам поинаку од другите?“

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Реков дека страшно ќе се налутам ако ми го направи тоа.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Меѓу првите треба да се однесат: 1/ Македонците со своето обединување за преследување на интересите на својата татковина станаа важен фактор што навидум влезе во сојуз со бугарскиот народ и со сите негови официјални претставници за достигнување навидумни општобугарски интереси во Македонија, а всушност со тоа го направи бугарскиот народ и неговите официјални претставници и установи орудија за свои сопствени чисто македонски цели и интереси; 2/ Македонците од сојузници со Бугарите во решавањето на македонското прашање станаа господари на тој сојуз, во кој Бугарите фатија услужливо, а понекогаш и со горчина во душата да ги исполнуваат барањата на Македонците.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Да ми е сега тука, право в очи би го прашала: - А зошто, попе Василе, нееднакво ги вооружи со моќ, со издржливост, со храброст и плашливост и зошто така го направи светот во кој е обезличена Зоја и многу други Зои?...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Така Декарт ги започнува своите Медитации тврдејќи дека сите негови убедувања можат да бидат лажни и затоа тој ги отфрла нив како неверодостојни.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Секој мост што ќе го направеа од греди, водата ќе го однесеше.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ми изгледа кутриот како оние „Зорле моми“ кои се дотеруваат до бессвест, а откако тоа ќе го направат ќе сфатат дека така дотерани нема каде да одат.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Она што треба да го направам треба да биде самиот јас, оној- што- се- пресоздава- себеси си рече. За вечни времиња.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Се вртка, се шутка дури не му направи Ристе ишарет со очите да му ја извади шамијата од уста. Тоа го направи без мака.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Но, затоа, сега твојот одек е во секој чекор што сум го направил.

„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)

Тие тоа го направија толку егоистички, што заборавија да ја поведат и Наташа, и таа остана сама, дури и не знаејќи го тоа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Таков им е обичајот на шивачите: тоа е првото што ќе го направат штом ќе те видат.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Да бидеш виновен за нешто што не си го направил.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Не знам дали од страв го направи тоа или од нешто друго.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Јас сè помалку имав време да му погледам в очи на тој живот, или можеби не сакав или, најверојатно, веќе и не знаев да го направам тоа.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Таа е апсолутно прекрасна и чиста и она што би требало да го направиш е да ја уништиш првата и да ја покажеш втората“. 24 Margina #10 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

„Зошто не ни дадоа пари на нас да направиме еден „Полноќен каубој“, мислев, би го направиле навистина „вистинито“.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Уметникот сега многу повеќе се сретнува како поврзувач на нештата, некој кој сканира огромно поле со можни интересни места: она што јас ќе го направам е да го привлечам твоето внимание кон овој редослед на нештата.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Споредувајќи ја својата замисла за несвесното и неговите односи со свеста со Фројдовата, авторот ја карактеризира Фројдовата теорија како некохерентна барем во два погледа: „Прво, јас не можам неговото објаснување на онтологијата на несвесното да го направам консистентно со она што ние го знаеме за мозокот, и второ, јас не можам да формулирам една кохерентна верзија на аналогијата помеѓу перцепцијата и свеста.“ (стр 169). 44 Margina #1 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Текстот дури почнуваше: „Еј, вие бедници!“

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

А за да можам тоа да го направам, морав да научам нешто за тоа зло за кое сите зборуваат и од кое сите се плашат.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

А: Дали го гледате натписот изгравиран одвнатре?

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Така Сатурн Волшебникот следната сабота дојде во санаториумот за душевно болни, со циркуското камионче подготвено за прослава заради враќањето на Марија.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Просто се допиваа наместо веќе да го прават тоа што веќе беше очигледно дека таа ноќ ќе го направат. Ќе почнат да го прават.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тоа е енциклопе-диски роман. ТЛ: Но има огромна врска, како што добро знаеш, меѓу Неуроромансер и Пинчон.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Си станал заточеник на сопствената автентичност.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

„Далекувидната” политика на кнезот и на неговите „самостојни” и „национални” помошници требаше да предвиди сѐ и да ги предупреди несреќите. Но тие тоа не го направија.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Поради овие експериментирања со необични материјали можеме да заклучиме, како што тоа некои веќе го направија, дека постои одредена алхемиска сродност меѓу Leonardo и Duchamp.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Можеа да легнат на земја и да го направат она ако сакаа.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Може и да ѝ го покаже на Митра, и таа ќе се израдува, и да го виде не може да призне во него оти не ги знае кирилските букви (не ги знаеше ни грчките), само сепак, Чана не може да го направи тоа, едноставно радоста од писмото прво сама сака да ја има само за себе, а после ќе ја дели со другите.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Сиве овие години јас неотклоно ја следев таа права линија: да бидам како него, да постапувам како што тој би постапил, да се борам за она за кое се бори тој - со еден збор, да го правам само она што би го направил единствено тој.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

„И ти го направи?“ „Очигледно сум го направил.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Љубезните домаќини се погрижиле да го направат пријатен престојот, особено за оние што летуваат за девизи.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Сето ова ако не ги расплакало, тогаш сигурно тоа го направило она што го има во понатамошните мои дневни белешки дека дојдов до таму ако не најдам место каде да спијам книгите ќе ги оставам кај Евтим а по три четири саати ќе преспивам во чекалната на станицата.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Тој и не е свесен дека после ќе бара уште и уште и уште.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Дали Орце, кој и без тоа решил да го жртвува својот живот, го направил просто невозможното - се обидел да го спаси, и го спасил, семејството на директорот на Банката.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Пиши му на Musicmaster, ако досега тоа не си го направил.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Пак кајмакамот ги повика да се предадат, а овие пак одбија со истиот услов — само на конзул ќе се предадат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ако имаш нешто да приговориш, не ме интаресира. За ова што го направи, можам пак да те вратам во затвор. (Пауза.)

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Ајде белким ќе не запази Ристос и света Богородица мајчица, та не ќе им падне на ум да го направат тоа.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Ќе го фатам автобусот на улицата Сенди.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но без грижа, нема да ви препорачам да излезете да купите некои книги и да почнете да го читате Лудвиг Витгенштајн и/или Жак Дерида, ако не од некоја друга причина од таа што вториот е прилично тежок да се разбере било на англиски или француски.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Воопшто не ни е важно дали актерот го знае методот на Меерхолд, познат како биомеханика, методот на Брехт што се огледа во подготовката на актерот за епскиот театар, визијата на Гротовски за театарот како уметност на актерот, антропологиските истражувања на Барба, обидите на Брук да го направи невидливото видливо и тоа преку актерот...

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Скоро сосема избегнувајќи ги многу репродуцираните фотографии што Бојс го направија славен, Арена се обидува да постигне донкихотски гест за уметникот, истовремено славејќи ги неговите дела од претходната декада, и спречувајќи било какви предвремени заклучоци околу нив.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Во главата ѝ се мешаа безброј идеи, но како да го направи тоа.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Повеќето од времето тие му се извикуваа, го навредуваа и му се закануваа при секое негово премислување дека повторно ќе им биде предаден на стражарите; но понекогаш, ненадејно, ќе ја сменеа песната, го нарекуваа другар, го преколнуваа во името на Ангсоц и на Големиот Брат и го прашуваа тажно дали дури и сега во него не преостанало доволно лојалност спрема Партијата за да посака да го исправи злото што го направил.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ќе сфатиш постепено, Винстоне. Не постои ништо што ние не би можеле да го направиме.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Седат таму и ништо друго не мислат, освен како ќе си го направат својот товар.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

- Што е тоа што сум можел да направам, ама не сум го направил? - го прашав.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Од репликите, “Тркалото од велосипед” што го направил Ричард Хамилтон во 1964 (кое исто така беше вклучено во изложбата) е најнеобично во изгледот, со оглед на тоа што наместо права вилушка има искривена и наместо бело столче има необоен, грубо обработен дел од селски мебел.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

- Доаѓај брзо дома да не те исќофтам! - викна тој на сиот глас.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Кога идејата беше добро накисната во сета негова свесна мисла, тој повторно се соочи со нејзината реализација, дека, како и сè друго што сметаше дека треба да го направи, или пак што беше го направил, дека и за ова немаше никакво решение.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

И јас тоа го направив, измислив место, ја примив да го води малиот ресторан во дворот на Прифатниот центар.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Само ти тоа добро можиш да ми го направиш.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Татарите го научија Бојс како да создаде сопствена топлина и присност - како да се доближи до себе.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Не можејќи да го расипе она што беше го направил, нешто за што знаеше дека е невозможно, она што најмногу го сакаше беше извесно ублажување на суровоста за тоа што беше го направил.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ако го испуштам, ќе го фатам автобусот по Б’рнсајд.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Европа ќе ги обрне погледите на нашите барања, зашто таа е задолжена да го направи тоа со два меѓународни акта: проектот за реформи во Македонија од февруари6 и Мирцштегскиот проект.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Чекорот што го направил Боно на патот кон победата на злото е интересен, но нас не интересира дали истиот се јавува како негова желба или нужна потреба.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

- И тоа го направија, - рече Нумо.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Грдите жени, пак, за да го надоместат тоа, настојуваат да ја разубават внатрешноста своја, душата; го негуваат секој збор пред да го изговорат; размислуваат за секое движење што ќе го направат, за секој поглед што ќе го упатат.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Таа го турна не со рацете ами со очите да седне, па седна и самата спроти него, прекрстувајќи ги долгите нозе и исполнувајќи го седиштето на столот, како и без него да била со ниет тоа да го направи.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Сето тоа го направил самоиницијативно и по одредено време ги однел своите цртежи во компанијата каде веднаш го вработиле.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

- Гоце, - предложи Димитар Гуштанов, - да поведеме борба во селово од јакиве камени куќи.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Тој веќе го направил планот каде и што требало да се работи.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

И да ти пцовиса неко живинче, немаш сода сапун да го направиш. Да се замиеш.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Тоа го направи и Јовановиот четник Брајан од Жиово, та стана капиданис Брајанис и ги одведе андартите во своето село Жиово да го изгорат, а сам со својата рака му ја пресече главата со секира на својот роден стрико „Бугаринот" Петка.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Германија, заедно со „тој лигуш“, нејзиниот директор, сакаше да го направат будала, да му подметнат копиле.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Малку не ми е јасно, но знам дека е така: на народот треба да му го направиш ќеифот, ама за да го отераш во ќеифот треба прво по глава да го удриш.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Сакал братов да го земе малиот, да го води со себе и да го направи борец против поробувачите, но не успеал.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Но јас го зедов, всушност, повеќе да им го направам ќефот на маказарчани.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Тие се токму луѓе што не го можат она што ние го можеме, а би биле страшно среќни да можат тоа да го направат. Margina #21 [1995] | okno.mk 73

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Кутрата стара Јана тивко се крстеше пред овој бес без име, кој последното женско чедо ѝ го направи горопадија и акреп.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

И зошто го направи тоа така строго, таинствено?

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

И огнот го направи своето.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Знаеше дека ќе заминат. Сакаше со нешто да им помогне и да им го направи полесно тоа.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Тука се тагува, се жали, се трча зад камионите двапати дневно, се плаче, а ако некој рече нешто што не чини, а никој денес не знае што чини и што не чини, тогаш на огласна табла како што го направиле редот: контра, луд, арамија, плашливец, неранимајко...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

И од страв да не се заебе пак, сѐ што прави после е без срце, без хи-фи, и само со цел да го замачка она што прво го направил.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

„... За ова дело што го направив јас меѓувремено се каев, но веќе беше касно.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Како ретко кој балкански интелектуалец, нашиот Фаик Коница во битката на европските идеи не го претопил своето балканство во европејство, за тотално расчистување со својот автентичен идентитет (како што ќе го направат тоа многу балкански интелектуалци, како романските, на пример, меѓу кои најкарактеристичен е случајот на писателот и филозофот Емил Сиоран, кој си поставил за императив или да пишува на француски како Французин или да се самоубие, туку останува доследен на своето балканство, односно на албанскиот идентитет, јазик и литература, бранејќи ги со своето прво име Фаик Коница), паралелно и на своето европејство (што го искажува со совршеното пишување на француски јазик, на кое му се восхитувал Гијом Аполинер и со своите псевдоними Транк Спироберг, Пирус Бардули и други).

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Ж: Ама баш најпоследното нешто?

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Што го натерало да го направи тоа? Па дури и девојката да е виновна...“

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Покрај Пол, Џерард и мене - Лестер Перски кој доаѓа да ни помогне околу рекламата - дојдоа и Родни Ла Род, Дејвид Кроланд, Сузан Ботомли и Ерик.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Сепак, јас ќе се обидам да го направам тоа во поглед на една револуција во философијата, онаа постмодернистичката, и на тоа движење во поглед на еден философ - Жак Дерида (Jacques Derrida).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

- Не можам да си простам за тој чекор, непромислен, што го направив...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Тоа тие намерно го направија.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„А што се однесува до уништувањето на она што тој веќе го направил, не знам дали тоа е можно.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Знаат дека за нив тоа ќе го направат режисерите кои, пак, мора да се служат со она со што се послужил Гете во романот за Вертер „со некаква лага за да се создаде потребен афект“.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Инаку, еден од најзначајните обиди шопското наречје да се издигне на степен на литературен јазик за Бугарите и за Македонците, како компромисно решение, го направи штипјанецот Јосиф Ковачев (1839-1898) со својот „Болгарски Буквар” (1875), наведувајќи дека „шопското наречје”, со центар во Ќустендил, е средно и најчисто зачувано меѓу „севернобугарското или балканското” и „јужнобугарското или македонското”.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Сигурен сум дека зградите во киберпросторот ќе бидат направени така што ќе можат да го направат истото што и Таџ Махал, а тоа е да ве заштитат.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Како и ТВ-то во боја: црвено, зелено, плаво.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Потоа во почетокот на девеесеттите Драган Абјаниќ, Златко Трајковски и јас го направивме Кокино; продукцијата беше на МТВ.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Годините го направиле своето.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Можеби таа си мисли нешто, ама јас муабетот не сум и го направил, ниту ќе и го направам. – Е, слушај сега, штом е така работата.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Чувствував дека, барем за првите чекори, препораките, дејството на Патрик Крисман, си го направиле своето.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Милка два пати ѝ го вратила мажот, и Деспина набргу ќе го направи истото!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

На самиот крај од 64. го направивме Харлот, и нашиот прв звучен филм - Empire, осумчасовната снимка на Empire State Building; тоа беше нашиот прв звучен филм без тон.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ми преостанува само да го чекам вистинскиот момент за да го направам вистинскиот чекор.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Нека видат и осетат дека султанот повела овдека, а не некакви Толе Пашовци, војводи и комити. Со тие зборови се збогува Бахтијар и си отиде во Битола да ја проведе зимата, заплашувајќи ги бимбашиите дека ќе ги посети да се убеди дали оваа негова наредба ќе биде исполнета или не, што и го направи баш сред зимата, околу свети Атанас.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Најпосле дојде редот и на Сула-колџијата. Ристе му ја задржа раката, а и намигна на Боја тоа да го направи оти си има Ристе со него муабет.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Тоа го направи и еден набожен бугарски војник од дворот на училиштето.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Со долгите и исполнети молчења што поврзуваат посуштествено, неспоредливо побогато од сите зборови и декларации на овој свет.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Низ тркалцето што го направи со дланката убаво можеше да види како прелетуваат не снегулки, туку бели партали.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Ме караа, ме караа: ѓон ми го направија лицето, што се вели, пенџе...

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Дончо се чувствува слободен штом го нема Мурџо и сака да пронушка околу куќи, тој не ни знае какви овошки има бабата Перса, само штом ќе го направи првиот чекор и тоа на онаа страна каде што е куќичката на Мурџо, Мурџо застанува пред него со оклештени заби.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

И до толку ги заплеткаа работите што будалиот од паметниот не можеш да го разликуваш.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Па дури и да верувал во најлошото, сигурно верувал во тоа за да го направи она што го направил, Кети, убеден сум дека нешто му недостигало на нашиот син ако верувал во тоа, а не сакал да ја убие неа.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Досадување е најблиска паралела на Empire во уметничката традиција.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Она што се обидов да го направам, накратко, е да понудам концепциски модел за разбирање на комплексниот сооднос на сексуалната ориентација, родовиот идентитет и културните практики и за реконституирање на општествената логика што го проткајува. 17 ЗНАЧЕЊЕТО НА СТИЛОТ Не е некое изненадување што жанровите на дискурсот и чувствувањето, како и стиловите на личното изразување, излегуваат кодирани за род и сексуалност, кога речиси сите културни предмети се интонирани со слични видови значење.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Да се биде “вчудоневиден” од монотонијата на една боја, каква што е светло-окер долж целата институција, може да звучи контрадикторно, но такви феномени имало, и тие можеле пациентот да го направат неподвижен.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

” - Сребрениот Џорџ ме погледна како да сака да каже: „Нема врска ако јас го направам тоа, нели?

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Мораше да ја исече и едвај смогна сили да го направи тоа.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Виде попот Никола дека женава би отишла и кај муслиманскиот муфтија, само за да си го направи мажот си мезе и никаквик.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

За секое нешто можеме да го замислиме човекот што го уфрлил и зошто тоа го направил; “тешко ми е да претпоставам што мислел оној кој во сандачето уфрлил масна хартија од бурек”, рече Граси при отворањето на сандачињата/изложбата.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Јончета Ризески Штетата го вратија на земјата на татко му Ангелета Ризески Козето и одново го направија прост селанец, Ордана го отераа на некоја мала станичка во Србија; само Крстета го оставија тука, но да не биде чувар на пругата, како порано, туку го натераа да биде прост работник во десетината на новиот десетар, Дано Плетварчето.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тоа Толе стотици пати со дела го имаше потврдено.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Тоа го направиле двајца од останатите живи гемиџии - Павел Шатев и Тодор Органџиев.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Внимавај да не преминеш okno.mk | Margina #32-33 [1996] 196 преку кројот - внимавај да не преминеш преку кројот зашто тогаш се појавува Х-от.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Под следните услови: Наведи извор — Морате да го наведете изворот на ист начин како што тоа го направил авторот или давателот на лиценцата (но не на начин кој би сугерирал дека тие ве поддржуваат вас или вашето дело).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

Во зимските ноќи долго, мирно спиеше, склупчено на леглото од гранки, лисја и мов, што ѝ го направи крај огништето.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Кога зборува за природата како за еден поединец, Спиноза потполно јасно го концептуализира 38 okno.mk она што денес глобалистичката екологија го зема за свој слоган: мавтање на крила на пеперутка во Кина може да ги афицира „нашето“ тело и свеста која мора да перципира сè што се случува во „нашето“ тело, за да произведе идеја за таа телесна афекција, идеја која ќе ја смали или зголеми нејзината сила.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

На крајот ние ќе го направиме мислопрестапот буквално невозможен, зашто нема да постојат зборови низ кои би можел да се изрази.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Убав примерок од родот хомо“, си мисли капетан Вир – умствено разголувајќи го под превезот на набрзина собран сплет од биолошки, библиски и уметнички алибија – „кој можел гол да позира за кип на младиот Адам од пред Падот“ (345).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Сѐ беше толку едноставно добро, подносливо, нормално, здраво, извор на спокој и мир каде и невремето на животот се покорува.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Освен тоа, вие сте деца на 60-тите и на 90-тите. Во вас е всадено да сакате мирољубив, толерантен, забавен свет.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Но и Анѓа не направи никаков каршилак. И нејзе ѝ се виде дека оваа работа кога да е, јалова ќе излезе, и само попот може да се користи, та поповото излегување таа не го направи некаков маслават.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Но се плашам од другото кое би го направил пусти ми вујко.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Но можеби би ве интересирало кој го направил пехаров?

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

А кога му стори абер овчарчето во Будимерци дека нападнале и други чети во неговиот „пашалук" тој ги поткани прилепските војводи да го придружат, да видат кои се овие сега што нападнале во Мариово.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Зошто ја пренесе онаа жена преку потокот?“

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Мора истото да го направам и на каминот во дневната соба.”

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Нема да гледам во скитниците што спијат таму.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Има зошто да се предизвика љубопитноста во однос на овие автори: Луан Старова (македонски државјанин од албанско потекло и Улијет Аличка, писател од Албанија).

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Сам рече дека толку години поминавме како господ што рекол.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Зоки рече: - Штраки, буки, кики, бум! Но и тоа не го направи саканиот впечаток.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

На три четири дена пред Илинден, на тумбата Становица, над селото Жиово, се собраа прилепските војводи со своите чети да го направат планот за напад на мудурлакот во Витолишта.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Затоа мојата работа е да го претворам стварниот, секојдневен живот во фантазија и со тоа да го направам поприфатлив.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Знаеме, исто така, и за големите промени во сферата на остварливото - т.е. за она што луѓето со помош на технологијата се во состојба да го направат.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Смислата е во одличниот филм што го направи.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

На Тода ѝ дојде згодно да го направи она што го сакаше.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Значи, се истребија сите откај нас — задоволен констатира стариот мудур и се спремаше да му предложи на јузбашијата да излезат некој ден да ги видат пепелиштата и пустошот што го направија војските и да ги покараат и поучат селаните да си седат мадро, да не се поврати злото пак.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ако не го направам тоа, рече: “Јас она секогаш можам да го повторам”.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Кој ќе го направи тоа прв? Нема ли да се излаже ако го направи?

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Ти си само еден, и дури и со помош од твоите пријатели, степенот на штета што можат да го направат индивидуи е незначителен во споредба со колективната штета.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во нивните објаснувања на неговата теорија тие обично ги истакнуваат аспектите во кои тој се разликува од традиционалната философија, како што се неговото пркосење на идеалите на извесноста и интерсубјективноста; неговото откажување од метанаративите; неговиот стремеж да ги разложува дистинкциите; отфрлањето на фундационализмот (втемелителството); и неговата разиграност.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Што не го направи тоа тогаш и таму, заедно ќе ја истрадавме нашата судбина!

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Ако сѐ она што ќе го направи човекот е природно, тогаш и пишувањето книги, како и нивното читање е природно,а со самото тоа и совршено.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Имав понекогаш желба да тргнам по нив, но тоа ми изгледаше ниско и не бев во состојба да го направам.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Сите поминале низ тешки моменти, сите некако се справиле со тоа, некои зажалиле за тоа што не го направиле.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Есенцијата си го направила своето. Од главата паднале девет коски, нешто во форма на желкини плочки, мозокот цел се отворил и се гледало како пулсира, дише.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Гемиџиите ќе го направат тоа што нивните поискусни сомисленици не успеале да го сторат.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Тогаш и јас ќе можев да го прифатам и да го направам свој составен дел.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Чекањето го направи стрплив, не нервозен; понизен, не дрзок; прашање беше само дали среќата ќе го следи, како што често се шегачеше дубровчанецот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Што е најглавно, Трајко треба да најде пари да му се плати „трудот“ на владиката што го направи Петка поп. Не поминаа ни дватри дена, Трајко дојде кај Петка и му кажа дека другиден тргаат кај владиката на попење.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Џерард и јас отидовме во кафетеријата Метро на една од оние книжевни вечери во среда, каде еден писател со име Рони Тавел читаше делови од својот роман и уште неколку песни.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

- Тогаш што се лутиш кога си го направил тоа што си сакал.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Свесни сме дека е тоа долг и неизвесен процес, но ние сакаме да си го направиме своето, во прилог на идните генерации, за тие да живеат и да работат во слога, разбирање и хармонија.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

А тоа негово „покрстување“ се состоело во ова: ќе земел еден обичен селски нож чклипитар, ќе го ставел со тилјето на еден камен и ќе удирал, удирал одозгора по сечилото на ножот со друг камен, сè додека да го отапел, а тогаш, кога ќе го направел ножот тап, да не може жаба да заколеш со него, ќе му го дадел на некого од четниците и ќе му заповедал да го непослушникот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Во еден миг помислив дека од мене очекува помош, некаков совет. Да го направам тоа? – се прашував.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Морам да го направам ова.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

„Војната“, рече таа. „Сите биле навлечени. Морнарицата го направи тоа. Како инаку да ги натераш да работат за тебе?“

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

- Но ние не можеме тоа да го направиме. Ние... ние сме малечки – вели Зоки, и се стуткува целиот за да се смали.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Се разбира, тоа тогаш го направив несвесно, по инстинкт, и тоа - само така може да биде и кога би се повторило којзнае колку пати.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Не прашувајте ме каква, бидејќи за тоа во оваа прилика не би зборувал, а, впрочем, тоа непрекинато се обидувам да го направам на друго место, во речиси сите свои текстови. 4Зошто литературата за вас беше толку значајна? 4Она што мене ме интересираше (но зошто ми сугерирате да зборувам во минато време?) беше чинот на пишувањето, или, претпочитам, бидејќи во целина и не станува збор за чинот, искуството на пишувањето: да се остави трага која се одрекува, која дури можеби и е наменета на одрекување од сегашноста на okno.mk | Margina #11-12 [1994] 33 своето изворно запишување, од својот “автор”, да се изразиме така фалично.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тогаш Милан успеа да стане. Чувствувајќи се доста слаб за да може да го носи мачорот, нежно го спушти долу, стенкајќи кога го направи тоа.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Точно е дека не постои таква личност како другарот Огилви, но неколку отпечатени редови и една-две лажни фотографии набргу ќе го направат да постои.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Татко, во тие пресудни мигови од својот живот и судбината на неговото семејство како да се најде пред рубиконот на својот албански идентитет, кога мигум требаше да го направи пресвртниот конечен чекор.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Тоа мошне ефектно го направил произведувачот на спортските патики Avia, кој како „spoke person“ го изнајмил американскиот актер и фудбалер Брајан Босворт (Студен како мраз).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Доволно е тешко да се расветли привлечноста што за геј-мажите ја има една сцена во еден филм со Џоан Крафорд.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Уште од раната младост имаше решено својот живот да му го посвети нему; нејзиното секојдневие се сведуваше на средување на она што доктор Фројд го напишал, консултирање околу неговите пациенти, организирање на неговите работни патувања, помош околу справувањето со болестите.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И кога седна на брегот да почине забележа едниот брег со другиот брег како си подаваат стебла, како ги префрлаат преку себе, испреплетуваат гранки меѓу стеблата; камењето што го фрлаше тој од дното бреговите го поземаа и го ставаа врз стеблата; посипуваа земја врз нив, и некаде на залез, забележа, тој, бреговите сами го направиле мостето спроти воденицата.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Односно, станува оној што си. ‌А штом ќе стане оној што си, си заглавил во неа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

„Да видиме колку може да издржи песјиот син за кабаетот што го направил?“

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Везирот даде шест големи килими за џамијата и пари колку што треба за да се изгради пред џамијата чешма со три шопури.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Како го направи месото? - Ќе ви објаснам после.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Мене не ме интересира човекот што го направил.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Од добар копан месо го направи џимиринка...

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Сега ќе го направам тоа.

„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)

Аполинер е цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото тоа би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Воодушевувањето траеше околу пет секунди и го направи непретпазлив и тој зачекори на тротоарот без претходно да ѕирне барем низ прозорецот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Што сака да се случи, ама, сами нема да ги оставам.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Еве, меѓу другото, што напишал славниот физичар во книгата „Мојата слика на светот“: „Се она што луѓето го направиле, измислиле се однесува на згрижувањето на чувствата, како и на ублажувањето на болката...

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Додека вторите се должни да се пријавуваат на секои шест месеци, првите тоа мора да го направат на секои 30 дена (чл. 56 и 58, ЗВОСН).

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

„Аха... Е, па кажи им на луѓево дека ќе го збришиме селово ако не се јават тие што го направиле злосторството...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Додека ороспиите се со освојувачки страсти, сакаат да владеат со просторот и времето што им се нуди на располагање, робовите тоа им го препуштаат на своите стопани, а нивните желби завршуваат со релизирањето на задачите што треба животот на господарите да им го направи удобен и забавен.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Уште пред да го направам првото движење за соблекување, тие ме грабнаа. Жената и свеската.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Во овој филм го направив и најопасниот експеримент што некогаш сум го направил и кој никогаш повеќе нема да го повторам.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Станува збор за правење на посебна, инаква слика за производот во однос на неговата конкуренција.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Затоа и посебно внимание во дијалогот на двајцата интелектуалци му се посветува токму на Фаик Коница: ...нашиот Фаик Коница во битката на европските идеи не го претопил своето балканство во европејство, за тотално расчистување со својот автентичен идентитет (како што ќе го направат тоа многу балкански интелектуалци, како романските на пример, меѓу кои најкарактеристичен е случајот на писателот и филозофот Емил Сиоран, кој си поставил за императив или да пишува на француски како Француз или да се самоубие), туку останува доследен на своето балканство односно на албанскиот идентитет, јазик и литература, бранејќи ги со своето прво име Фаик Коница; но паралелно останува доследен и на своето европејство (што го искажува со совршеното пишување на француски јазик, на кое му се восхитувал Гијом Аполинер...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Меѓутоа, ако читателот се обиде - што на крајот на краиштата и мора да го направи - да посегне по нешто „есенцијално“, специфична карактеристика на прозата на Бартелми останува тоа дека која било схема или пристап кон текстот делуваат неадекватно: формалистична и редуктивна постапка наметната на комплексноста на реченицата или текстот. 128 okno.mk

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Само тој грев да не го направам, секавично помисли и во истиот момент виде како Лигушот со двете раце се пресегна да ја отвори фиоката од масата пред него.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Го читал, го препрочитувал. Тоа го направил седум пати.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Модернистот треба да е, да ја наведеме Хјумовата полна со восхит карактеризација на Њутн, “претпазлив да не допушти никакви принципи освен оние што се засновани на експеримент, и решен да го прифати секој таков принцип, колку и да е нов и необичен”17.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Другите агалари истото го направија со другите и тргнаа да си одат.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Морам да го направам ова. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 198 Ќе се искрадам низ задниот излез.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Тоа ѝ предизвика треска која ја онеспособи за движење и Марија сфати дека не постои ништо на светот што не е решена да го направи за да побегне од тој пекол.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

„Умре а не кажа кој ѝ го направи копилено.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Дури откако ќе го направи ова, тој внимателно ги допушта во системот оние ставови коишто ги поминуваат неговите тестови за извесност.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Никој во моментот не се сомневаше, бидејќи и едните и другите бараа уточиште од него, а тој ја имаше уште силата и авторитетот во народот за да го направи реченото.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Бараше од раководството од секое село да им праќа луѓе за караули — стража — каде што денува и кога почна да ги собира сите црквени пари под изговор дека со нив ќе купува пушки, кај селаните изгуби секаква симпатија и доверба.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Овој пар имал обичај да ја практикува тибетанската тантричка медитација (во која духовно се нагласува еротската страна на психата).

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Не излегува се како што сакаме...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Потоа пројавија интерес и за животописот во гробната капела на св. Наум каде што се прикажани неговите чуда: го направил неподвижен монахот што сакал да го открадне неговото тело од гробот; го направил неподвижен крадецот што сакал да го украде коњот од манастирот; ги излечил разните душевно болни луѓе изгонувајќи го од нив злото и бесот и им ги исцелил нивните душевни страдања, вадејќи им го нечистиот низ устата.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Ако се случи да избувне ноќе додека спиеме, гасовите можат да нѐ задушат, жешкиот пепел да нѐ покрие и да нѐ јагленоса како што тоа им го направи на жителите на Помпеја.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Ова е боза.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

СПИРО: Е, ама пак тој ќе не куртули. Еве го.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Би го направиле. Зошто тогаш тие да не го сторат тоа?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Високо специјализираните професии се најдоа на списокот на забранети улоги, откако една професорка по филозофија, чија пасија беа медицинските енциклопедии, доживеа тешка траума присуствувајќи на операција на слепо црево, каде од неа беше побарано да го направи првиот рез.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

На масичката на Клара стоеше цртеж за кој не би можело да се претпостави дека го направил брат ѝ - една жена, свртена со грбот, застаната крај некаков раб.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И ги испратија: двајца во Полчишта, двајца во Бешишта, а Асан Јајата и Џемаила во Градешница.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Харнад: Не мислам дека даде каков и да е неарбитрарен разлог за воопшто да го направиш ова тврдење. 72 Margina #3 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Тоа го направија и другите.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Ти го направи тоа што јас посакав да го сториш. И не ме исмеа.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Работата за која сакам да го известам мојот господар ми наложува да го направам ова, а еве што: Во мојата нахија се појави трн кој почна да боде во очите на нашата пресвета вера, да ги гази твоите премудри, закони, да го галати нашиот пророк и неговиот наследник – тебе пресветли царе.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

А тоа ние го направивме за да ви покажеме дека нашата емиграција знае кои причини ве натерале да кренете толкав шум против егзархијата и толку клевети против народот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Според известувачот, "на народот од областа му недостига облека" а "она што го носат вообичаено е ограничено на она што можат да го направат самите", но дека е тоа само практика "вообичаена за селаните по планините, по другите села населението употребува нормална облека".

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Ми беше многу непритно од таа средба, но морав тоа да го направам.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Грците со црквата нѐ експлоатираа нас и сакаа под турското владеење да го направат она што не можеа до него.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

“Сто посто сум сигурен дека ти би го направил тоа.”

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Така падна и Полиник. Зедов да го закопам, да го направам еднаков со мртвите: - Го признаваш ли делото што го направи?

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Како филозофијата или науката, и литературата не е просто една меѓу институциите; таа едновремено е и институција и анти- институција, на растојание од институцијата, на полето на аголот што институцијата го затвора со него самиот за да се оддалечи од самата себе.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

- Што, а како тоа јас успеав да го направам по 15 години активно пушење.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

А селаните знаеја дека Толе никогаш не се шегува, та не му тежи умот да го направи ова што го зборува, толку повеќе кога утре ќе ги нема агите да го бркаат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

И тоа го направив во неделата. Проштевај што со тебе, која не си ни најмалку крива, постапив вака.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Освен еден портрет на маж, што го направив еден дождлив ден од калта која сама се понуди, друг доказ за мојата детска желба - немам.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Бог да го бие Цукерберк Марк го направи фејсбук ко луна парк кој бил да моча, кој со кој се смувал дознавме дури и трава кој дувал

„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)

А тој беше гас и гаќи со преседатељо на општината мислеше дека нему никој ништо не му можи и тој, заедно со овој Војнета наш мене ми ги имаше пуштено партизаните да ме убијат зошто сум бил кмет и сетне со нивни ниспет партизаните ме затворија а и уште да можи нешто најлошо тие мене ќе ми го сторат зашто тие сет вногу лоши луѓе ама и овој партизанскио суд што не ет суд туку суди само накодошени луѓе мене мана не можеше да ми најде и ме ослободи ама Трајко Казиловски и Војне мене дрвата не ми ги имаат заборавено и ако им дојде на колај тие мене пак и најлошото ќе ми го направат“.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Но бугарската благодарност е само еден ден до пладне, а после Бугарите ќе речат оти тоа го направи Русија со свои планови да го завладее Балканскиот Полуостров, спасувањето на кој ќе се наоѓа во Англија, и затоа Бугарите, наместо да се во сојуз со “великата освободителка”, ќе се фрлат во скутовите или на Англија или на другите непријатели на Русија и на словенството.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Има ли веќе најдено некого или не ѝ е важно со кого ќе го направи?

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Кога ќе го фатеше реумата, по скалите од куќата се качуваше и на нозе и на раце, та кога ќе го видеше жена му од Мил, ќе речеше: - Сигурно господ не му ја зема душата сѐ додека не го престори во куче како што му го направил на светецот Кристофор за да го казни за гревовите...

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

„Никој не ми веруваше дека ќе го направам тоа.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

Ужасот, злосторството што го направил Даниел му ги стегна градите со железна рака и неговата висока и сува конструкција тетеравејќи се дојде до клупата, каде што се спушти со длабока воздишка.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Тој може да се покае и ќе посака да го уништи она што го направил.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ако е поместен, тогаш некој ти влегувал во куќата.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Што можам и како можам тоа да го направам?

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Кога стигнавме во Кан, заклучивме дека типот кој требаше да организира сè во врска со нашето доаѓање на фестивалот не го направил она најважното - не ни организирал ниту едно единствено прикажување.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Сакајќи да го направат поголемо значењето на словенскиот јазик во Македонија, Словените ќе бараат од окупациониот одред да се признае за официјален во местата со Словени Муслимани – словенскиот јазик: а самите Словени Муслимани, по религиозни причини, можат да го бараат турскиот јазик.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

За инат тие мене ми го направија тоа. Тие за мене дело немаат.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Но, го откривме натписот Аспровалта и бргу се наоѓаме во прегратките на ова морско летувалиште, за кое велат, дека такво го направиле југословенските туристи...

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Престанаа со пукањето и едните и другите, но Турците, таман се затемни убаво, ја запалија племната од комшијата Стевана и целото куќарче го осветлија, та Шаќир и Јован не можеа да го направат предвидениот препад зад куќата и да го скинат опсадниот обрач.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Со првото пувкање на чадот, острото сознание за неговата состојба и тежината на тоа што требаше да го направи, го обзедоа и во неговата душа предизвика празнина, која потоа премина во амбис.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Бидејќи самата форма на бродвејскиот мјузикл функционира како преносник на машката геј- желба, никаков просветлен обид во самиот мјузикл да се вбризга некаков тематски елемент на геј- идентитетот – за да се направи неговото гејство поотворено, за да се дополни со некоја геј- тема – воопшто не би го направил погеј.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Игбал се загледа некаде далеку, кон високите врвови на планините од другата страна на езерото, кон оваа страна каде што очигледно се наоѓаше неговото село, ама не се гледаше, и мене ми се чинеше дека сосема заборавил на моето присуство, кога неочекувано проговори: - Само тие што ќе научат да летаат успеваат својот живот да го направат како што би сакале да биде.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Наскоро му се јавив на Пајк (чие дело, разговор, перформанси, секојдневно однесување не престанува наизменично да ме восхитува, шокира и понекогаш да ме преплашува) и му кажав дека ќе го направам она што го бара.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Можеби ја преувеличал својата болка - можеби сето било сон, како што била и неговата фантазија за овчарот, уште еден пример на самоизмама во поглед на злоделата на неговите родители, а не на она што тие навистина го направиле. 96 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ни за буна знам, ни за нишчо. Си го направил некој ќевот, ме накодошил да ме страмите.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Кај валијата, на султанот му потурија да се измие во биљурно коритце од сребрениот ибрик украсен со драги камења што го направил некојси Ибн Пајко, тогаш рисјанин, а сега само Мурат-ага, му рекоа.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Со помош на овој овде генерал без војска, а со една глупава сестра каква што сум јас, го направивме тој Бане секретар на едно претпријатие, со поткупена диплома и нарачана препорака.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Затоа и разговорите меѓу нив беа повеќе на таа страна. – Имаш ли некој абер од синовите? – го праша Муарем Мамута откако го направија пазарлакот за девојчињата и длабоко воздивна, пренесувајќи се во своите мисли далеку, далеку на бојното поле, каде што и сам помина петнаесет – дваесет години.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

И се прашувам: кој го направи такво и зошто?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Постепено станувало јасно дека, и покрај големата желба гемиџиите дејноста да ја прошират и во Битола, во Скопје, во Одрин, не ќе можат тоа да го направат поради немањето на динамит.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Претпазливо и тихо се огласи работникот што го направи бакарданикот.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Стојан го направи кафето, а Велика, снаа му на коџобашијата сврши со едно „добро дошле" на сите и ги донесе филџаните.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

- Абу Амар не можеше да го направи дефинитивниот исчекор од легендата - прифати Махмуд Дарвиш - кога реалноста беше толку многу видлива, опиплива, можеби решавачка!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

“Сакате да го опишам својот изглед?

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Бернард Лоун, пак, вели: „Затоа, само оние кои го гледаат невидливото - можат да го направат и невозможното“.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Ама, да не го направи тој ова за Тодора? се штрекна.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Погрешно Едип ја измерил височината. Да се качи пак горе, за тоа нема ни сили, ниту пак би го направил тоа.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Еден од поводите да го направиме овој мал тематски блок беше и овогодишната Летна школа на архитектите што се одржува во манастирот Јоаким Осоговски.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Променетите неколку локали и испиените чаши тешко црвено вино го направија своето.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Се осмелувам да кажам дека е во прашање исконски, небаре библиски модел на среќно семејство.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Но двете треба да го направат реален (ориентален): фактот на нераздвојување.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тоа е, што кај нас до лудило ќе те доведат, но попаметен уште никого не го направија.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Во тој момент се сетив на брат ми.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

И тука гените го направиле своето.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Средето на семирот го поместувам за една педа, за стапка една мравкина, за да ја сокријам од очите на ѓаволот, за да го направам невидливо она што е видливо, записот втор, втората душа на писмото, на сочинението кобно.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Тогаш време е да го направиш следниот чекор.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На крајот на краиштата, како да се оттргнеш од сопственото автентично јас? ‌Откако си го разобличил општествениот облик од неговото вкалапено, симболично, конвенционално, општоприфатено значење и откако си му внел длабоко и чисто лично, интимно значење, практично си го направил автентичен. (Ова е друг начин да се каже дека тој станува она што си ти.) А тоа значи и дека си се лишил од готовата постапка за бегство од него – за негово разглобување, раззначување, расветување и напуштање.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се повикуваат, во одбрана на оваа космополитска теза и врвни авторитети, како Гијом Аполинер, кој бил цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Та зошто би го сторил тоа? - размислуваше добродушно, та тој истиот Мехмед-паша и валија, го беше повикал кај себе пред три години и го направи аза пред насобраните аги и ефендии, со најшеретски зборови фалејќи го како успешен чаршиски човек, вилаетски чорбаџија, богат, со ихтибар, со чест кај каурите и Турците, умен и писмен, а најважно пак од сѐ, покорен на власта и султанот.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Но и одговорен си за тоа што си го направил од себе.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Ги собираме парчињата од мозаикот, едно по едно... Се обидуваме да го направиме повторно.

„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)

Мислата нагло му свртува на друго: можеби, ако не ги делеше тие пари, ако ги дадеше за засилување на храната, ќе успееше да го направи оној нужен напор за освојување на последниот поен.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Сепак немав храбост да го направам тој мал напор.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

На ручекот што го приреди игуменот, се разменуваше по некој збор меѓу полковниците и пратеникот, колку да не се молчи, но сосем за споредни, небитни работи: пратеникот ќе ги прашаше како се чувствуваат овде, како им се допаѓа овој крај, тие го искажуваа своето задоволство, восхитување; го пофалија кметот за пречекот што им го направи и убавите денови што ги поминаа во селото.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Страшното што го направи Партијата беше што ги убеди луѓето дека обичните пориви, обичните чувства немаат никаква вредност, додека истовремено им ја одзеде сета моќ над материјалниот свет.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Времето од нешто повеќе од еден век, го направило своето - изменета површина на земјата, во еден период засадено лозје, потоа и лозјето напуштено и исушено. Околината, исто така.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Доволна казна е што се сеќавам на тоа што го направив, а уште повеќе на тоа што остана недоречено и непроживеано.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Ниту пак сите луѓе го направиле скокот од линеарна во повеќедимензионална т.е. калкулаторна свест.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Се бореше и со волци, целото со крв ќе го направеа, но победуваше.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Ова ти го наредува власта, а власта никогаш никому не му останува должна", ми нареди Ѓурчин.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Него го најми везировиот хазнадар и го испрати, со двајца луѓе, во Босна.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Алтернативна медицина не е вистинскиот израз за тоа што го направија: повикаа оркестар со лимени инструменти, со цел да предизвикаат што поголема врева.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Кој би им изградил тука мост, кој би им го направил најголемото добро?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сокот ги има во доволно мала количина за да го направат вистинското етерично дејство, а да не му нанесат штета на тој што го пие.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Ленче, знаејќи дека Томето многу пее, не се посомнева во ништо, напротив, одамна се чудеше зошто тоа музикално дете кое така страстно ја љуби музиката не го направи тоа многу порано, како сестра ѝ Христина.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Кој го направил ова пресадување - пак само претпоставувам - веројатно некоја вонземска организација.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Со технички грешки, често визуелно некохерентни, сликите сепак доловуваат нешто од вонземската и електрифицирачка атмосфера што Бојс ја создаваше во неговите рани перформанси.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

На ќор-сокакот на нашата „патека на љубовниците“- споредна уличка со напуштени фабрики - каде што јас го усовршив движењето на прстите со кое за миг се откопчува градникот; зад јоргованите во Паркот Маркет каде што прв пат ме допре преку фармерките и твоите пупки, набабрени под проѕирниот памук, ми се чинеа лилави како јоргованите; на балконот на новиот Театар Кларк каде што си ги избришав дланките од солта од пуканките и ги протнав меѓу твоите бутини, а ти прошепоти, „Се чувствувам како Дорис Деј да нѐ гледа,“ - и тука не го направивме.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Во обрачот што го направија војниците, имаше друг обрач.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Тука го препозна Трајка дека тој го удри по глава кога му влегоа во конакот да ја спасуваат Анѓа и уште толку го зацврсти решението него да го осуди на смрт и со тоа да се одмазди за сето она што му го направија Мариовците за овие дваесет и седум години борба. – Што велиш сега, Анѓо?

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Иј, бре брат Арсо, да го направевме џумбушот како што...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

5) Напишете почеток на некој роман служејќи се со сезнајниот авторски глас, така што сезнајниот авторски глас ќе го направите јасно видлив, влегувајќи во мислите на една или повеќе личности, откако сте го препознале нивниот глас.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Не знаев како да го направам тоа.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Онаму каде што тоа било можно организаторите на изложбата во Палацо Граци се обидувале да обезбедат реплики, како оние на Линде за Музејот на модерната уметност, изработени во раните 60-ти.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Слична била ситуацијата и кога гемиџиите го направиле својот план за напад на странските претпријатија.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Дора ја гледаше Ане како се обидува да ги собере сите парчиња кал и повторно да го направи ќофтето, да биде убаво и заоблено, и да не се гледаат парчињата камчиња внатре.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Во Русија реакциите беа понаивни, луѓето се „запалија“.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Кој го направил ова?! Бузо?

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Или се лажам и, додека заклучувам дека токму егзилот и емиграцијата се фактори што семејството Старова го направиле толку сплотено (заемно посветено, меѓусебно апсолутно верно...), наседнувам на доминантните протоемигрантски стереотипи и слепечки ја следам кривата трага?

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

И ѓаволот сам да го направил, пак е благословена направа.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Нога за нога се врати крај масичката, седна и продолжи да пишува: Решив да го направам ова, да ти напишам нешто, бидејќи немам храброст некои работи да ти кажам в очи додека сум жива.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

— А бре, да су испашитен и јас, како тебе, најпосле и тоа да го направиме, ама ете, су си а зел бељата на глава пред време навјанаа тие пусти деца.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Сонот беше исто така опфатен - во извесна смисла и содржан - во едно движење на раката што го направи мајка му, а го повтори триесет години подоцна онаа Еврејка што ја беше видел во филмскиот журнал, додека се обидуваше да го заштити детенцето од куршумите, пред да бидат и двајцата разнесени на парчиња од бомбите фрлени од хеликоптерите.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Балканството останува утопија, но секој во животот треба да го направи својот чекор кон можниот излез.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

„Тате ни го направи!“ викаа Мег, Мајкл, Стивен и Роналд и триумфално го влечеа конопот, а шумниот, громовит змеј на небото ќе јурнеше удолу, повторно ќе се вивнеше и ќе направеше еден голем и волшебен извичник во облаците.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Ама ако не кажите, жими вера, сите ќе избесам тука на јаболкницата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Во случајот со секвенцијава од Милдред Пирс, она што би ни требало за да ја завршиме анализата, да ја конкретизираме точната вредност на секој стилистички елемент посебно во контекстот на неговиот систем, е длабоко техничко познавање на продукциските вредности и работни начела на поединците што го направиле кадарот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Туку, дедот Петко си оди, ете, со план. Уште кога тргна од дома си го направи планот. Ќе оди кај Карабуклијата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Тоа уште нешто е кажано во записот, на невидлив начин, што утре ќе го направам видлив, пред логотетот“, рече Филозофот.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Господи, што беше ова денеска при закопот на дедо Костадин? Кој го направи ковчегот?

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Сега се отвора нова страница во мојот живот како прва страница на роман што можеби некогаш ќе го напишам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Убав изговор да си го направиш надевањето измеќар...

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Во каталогот покрај тоа се наоѓаше и биографијата, документацијата на неговите перформанси и изложби, како и списокот на неговите објавени трудови и дела.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ги напсува сите тие што го направија и кревајќи ја раката до челото во знак на поздрав и молба, направи двапати поздрав „да ти се ногу години, да ти се ногу години, бег, ти и господ.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Сега јас немам чисти боксерки, те молам со твоите испери ги и моите. Ок, и тоа го направив.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

А не беше ни способен да ја разбереш деликатноста на женското срце.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Меракот на Рада не беше само да го направи, туку пообемно да црпне со големи лажици.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Волкот сега си се сместуваше на своето старо место под буката, а неговата миризба му го испогани неговиот здив и му го направи него поотровен од секој чад.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Нивниот најнов мини-ЛП “Five Dollar Bob’s Mock Cooter Stew” претставува еден шокантен grunge пандан на потегот кој своевремено The Byrds го направија со албумот “Sweetheart of tehe Rodeo”.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

„Може ли да ја земам твојата перница?,“ праша. „Многу убаво се спие на неа.“

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Тие тоа би биле во состојба да го направат...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Социологот којшто одбрал да го проучува својот сопствен свет во неговите најтесни и познати аспекти не би требало, како што би го направил тоа етнологот, да го одомаќи егзотичното, туку, ако можам да спекулирам со изразот, да го егзотизира одомаќеното, со прекинување на сопствениот интимен однос со начините на живот, кои дури остануваат непознати за него бидејќи се премногу блиски.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Божем да се бранел од комунистите, а всушност го направија кодош, па тој и тогаш се однесуваше кабадаиски.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Дојде време кога можеше да го направи тоа шест пати едно по друго.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Што има на ова ЦД?“ „Нешто досадно, адолесцентот Лири. Дај да одиме понатаму и да го реформатираме.”

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Се разбира, јас нема да почнам да го применувам ова тврдење во поглед на некое од овие полиња.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Со изборот на пазар кој едновремено се движи кон центарот на самоконституцијата, социјалната интеграција и системската репродукција, пазарните стандарди тежнеат кон тоа да доминираат над моралната одговорност или да ја заменат, а една од последиците е губењето на одговорноста за оддалечениот странец - без оглед дали тој се јавува во ликот на денешните сиромаси или во идните генерации.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Седнаа крај мангалот да се греат и Бино почна да го напаѓа Дима што се погрчи: — Зошчо бре, Димо, зошчо го направи баре ти тој магаршчилак?

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Тоа татко ми никогаш не би го направил, па и во војна.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Но и жена му на ибн Пајко, убавата Калија, се сложи со Марко дека валијата сигурно не го направил тоа намерно.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Ќе им го направи ќеифот на овие двајцата, што само злото во нив ги одржува во живот.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Кога ја издржал казната, свети Наум пак го оздравел, го направил како што си бил, и го пуштил да раскажува за чудото.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

го (зам.) - направи (гл.)