На долниот крај капините немаа лисја и Цепенко го напрегна погледот за да може да ѕирне, низ голите стебла, кој оди по патот?... Но ништо не можеше да види.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го запре дишењето, го напрегна видот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Го напрегнав слухот да слушнам што зборуваат, но ништо не се слушаше.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)