го (зам.) - отпоздрави (гл.)

— Добровечер, Толе, добровечер, домаќине, — го отпоздрави Апостол кој многу ги ценеше овие самородни и смели борци и војводи во чиј ред и тој спаѓаше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Е, море, дојдовме, Толе, ете, без изим, туку ќе проштаваш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Брат ти е изморен. Да се измие и да вечераме...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Добровечер, браќа! - ги поздрави Гоце. - Добровечер, брате Гоце! - го отпоздравија тие.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За она вчера што го реков “Долу султанот“ тој ми честита.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Мераба, мераба, дервиш ефенди! - го отпоздрави Турчинот со засукани црни мустаќи.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- О, добро утро, Грујо. - Добро секојпат да имаш - го отпоздрави Никола.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Добро ми дојде! - го отпоздрави мајка му и го прегрна.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Нам ни чини голема чест да седнете во нашето друштво! - му одговорија двајцата непознати Турци.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Дедо ми го отпоздрави, ама од местото не стана. Не можеше да се изначуди.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Поздрави, овие го отпоздравија, а тој седна на онаа страна на клупата на деда Најда.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој почна првин да го отпоздравува: потем погледа во небото и рече колку е убав денот: па го праша за домашните и неговото здравје: па за ова, па за она, па најпосле му влезе во писарската одаја и го праша вистина ли е тој толку близок со мутесарифот Абдула-бег како што зборува чаршијата, и не е лошо да знае и за него, му рече, дека церибашата Осман-ага му е брат од чичко, а дервишот пак Керим, сигурно чул за него, му е асли роден брат, од иста мајка и од ист татко, и тој сега живее во маалата на дервишите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога ќе излезеше во чаршијата, ако ќајата на занаетчиите не го отпоздравеше, тој помислуваше на пизмата од Тодора, која ете, го следи и надвор од дома и му го поросува патот со остри срчи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Слобода на народот! - го отпоздрави комадирот.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Добровечер, - смирено рече нечеканиот гостин. Дедо Бошко го отпоздрави низ заби и тргна по него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Закупот ти истече вчера; имам човек во земјишниот оддел што ќе го преземе за минута.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој го заузда понито (без тешкотија) кое одеше речиси два километри на час и го отпоздрави врховниот монарх.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)