Седна на камениот крај неа што служеше како столче, се напи вода, и гледајќи ја чешмата и сè околу неа непроменето, помисли дека сите овие години како да му поминале во сон: како сето време да го отспал и сега се буди; гледа: ете пак е тука - на почетното место.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)