го (зам.) - пожали (гл.)

И наеднаш, неочекувано, тој го пожали волкот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Откога го удрив, го пожалив пусти штрк, ама се стори.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)