За себе го приготви најубавиот ручек.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ручекот што го приготви Дејко беше богат: имаше секакви риби: пастрмка, крап, јагула, клен, плашици... Приготвени беа на разни начини.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Потоа, морав да го приготвам ручекот, и тоа со настинката што сѐ уште ја влечам.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Можеби поради детето во мене, сѐ уште не можам да се ослободам од анегдотата што мајка ми ја раскажуваше секогаш кога ќе се најдеше во ситуација да го подели она што го приготвила како храна (ќофтиња, пилешки крилца, колачиња, јаболки и слично): „Мајка имала девет деца.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Задачата на уметникот и уметноста не е само да поврзуваат, многу повеќе нивната задача е да обликуваат и формираат, да го отстрануваат болното, а да го приготвуваат патот за здравото.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)