го (зам.) - прима (гл.)

Изградил куќа и сега, кога ќе се врати, ќе побара да го примат како „печен“ монтер во „ФЕМ“ во Неготино.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И сега, гледаш, си го наметнал зимското излитено палто, го придржува повеќе на едната раменица, и некако неусетно, како сенка, им се придружува, а женското друштво го прима.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Можеби тие студено го примаат ударот, одмавнуваат со рака, се им е едно, но ТОЈ не може да се помири, тој страда, зашто шахот не беше за него работа меѓу другите, преоден занес на младоста, ами позив на којшто свесно се управија сите негови не мали амбиции.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ги има стотици во секој сантиметар, а можат да го примаат и да го посредуваат чувството на опиплива стварност.”
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
На поздравите од трупарите Толе сега со сожаление погледна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Илија беше предупреден од Бешот за станатиот пресврт кај Толета и му беше возложено да го примаат како човек од Организацијата, но со една резерва: да не направи некои испади предвреме, та место да помогне, да спречи некои работи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Она што го нарекуваме реално и како такво и го примаме и го доживуваме, се оние места, оние криви или испакнатини, кадешто составните делови се на густо поставени и во коишто ги реализираат своите потенцијалности.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сѐ што им помагаше да заборават и да избегаат, макар и за миг само, од тешката и сурова стварност на аргатскиот живот, тие го примаа со благодарност.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А тој, како со бунарско јаже, им го извлекува тој единствен збор, што згора го разбира, а однатре не го прима: дека синот му се обесил.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А тој сето тоа го прима на своја адреса.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Народите на брегот, секој на својата страна, воодушевено ракоплескаат, ја примаат претставата за “суштината на своето национално битие”, за нешто убаво, големо и вистинито, го примаат поразот за - триумф. 164 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Преобразбата на видливото во невидливо, препознатливото во непрепознатливо, е чин сличен на жестоката преобразба на семантиката в земи: се преповторуваат вековните процеси на трансформацијата од семенката до плодот, обликот на идниот плод го прима обликот на претходниот, но, не се преповторува времето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Момциве, изгледа, не биле навистина многустрани: тие само „алатот го примаат на смени“. ‌Со други зборови, „многустраноста“ не е недвосмислено мажествен чалам, барем не како што се употребува тука.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тие куќи што го примаа бугарскиот поп, ги нарекоа бугаромани, а другите гркомани.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Затоа оној кој го прима е оној што го слуша, што го резонира, што го крои како материјал од кој си прави комотно руво.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ако тргнеме од тоа дека културата не се учи само преку јазикот, туку и преку невербалните постапки со кои се изразуваат емоции и ставови, но најмногу преку специфичните кодови кои често знаат да продуцираат и моќ, стануваме свесни дека учењето на културата е еден отворен систем во кој секој од нас го прима и пренесува знаењето на различни начини...
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Аплаузот нема друг стопан освен оној што го прима.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Расказот го примам како случка што потскажува дека на патувањето по животот најважно е да имаш исправен акумулатор во себе и тој, само тој, да ти овозможува услови за кратки и слатки задоволства во миговите на одмор.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Аплаузот на почетокот на својата траекторија зборува за оној кој го дава, а потоа само за оној кој го прима.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Станувај да одиме кај вујка ти! (Антица ладно го прима и не мрднува.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Јасно е дека станува збор за субјективна работа што е под влијание на богатството на избраниот јазик, остроумноста на лицето што го дава описот и способноста на оној кој го прима да го употребува и разбира јазикот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Страдаше и го примаше тоа страдање како должност. Што бараше од мене?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Е, ако е тежината во крајот со бојата црвена и вегетата, нането и биберот и двата листа лорбер, тогаш варењето грав во приказната за домаќинлукот спаѓа во средно тешки обврски на секоја женичка што по дома секој ден го прима оној што со неа комуницира само кога треба да ја праша: „Готов ли е ручекот?“ и со онаа другата реплика, која не зависи никогаш од менито туку од видот на типот кој, без да размислува, мора да рече „Пак ли?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Секој носи по нешто - некој чаши, некој шишиња, а таа веќе го прима првиот гол. ’Еден-нула, бабо!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Коа чул царот оти момчето сакало да излези пред него, со радос беше го примал и се сторило дауџија на царот оти да го клаит во друга одаја, како под затвор.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Заошто така да је напраиш?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Неговите ушни школки не го примаат рапавиот глас.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сетилните „input-и” го примаат ударот на надворешното искуство, но не може да се има знаење за ова учество на надворешниот свет без предикативниот акт на личноста преку категориите на разбирање - кои ги организираат или ги обликуваат елементите на сензации кои влегуваат при што им позајмуваат значење (Rychlack 1991, стр. 84).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
А таа, како родена повторно, не можеше да си прости што толку време му била верна и приврзана на слепиот маж не гледајќи дека животот и младоста ѝ бегаа и дека се ронат низ прстите годините преправајќи се дека сето тоа таа нормално го прима и доживува, прилагодувајќи ѝ се на судбината да живее со слеп маж и молејќи му се на бога да му го врати видот, да им го врати оној среќен живот што го имаа пред неговото ослепување.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ова го правеше поради тоа што не го примаа во војска.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но, ќе видите како тој тоа лесно го прима.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се сетив на тајното место. Па овде пред неколку месеци на Јасер Арафат, претседателот на еднострано прогласената држава Палестина, му ги предадов акредитивните писма потпишани на 8 јуни 1989 година од тогашниот претседател на Претседателството на СФР Југославија, Словенецот Јанез Дрновшек, како прв вонреден и ополномоштен амбасадор.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така во еден период при посетата на бродот Галеб во туниското пристаниште близу Ла Гулет, каде што беше пренесена статуата на Хабиб Бургиба на бел коњ, донесена од центарот на градот, по падот на бургибизмот, а некогаш донесена во Тунис токму со бродот Галеб, како дар од југословенскиот пријател Тито, станував и самиот дел на една процесија на мртвиот владетел, чија исчезната реалност, сакаше да се оживее, да продолжи во времето како нова илузија...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го пречекав бродот Галеб како Титов амбасадор, односно негов претставник, пред кого беше построена морнарската гарда и го примав рапортот на командантот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш Палестинците, од почит кон Југославија, сакаа барем симболично, југословенскиот да амбасадор да биде првиот кој го прима Арафат во својство на Претседател на државата Палестина за да ги прими акредитивните писма.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ако, пак, работникот, во текот на дисциплинската постапка, биде ослободен од одговорност – имаше право на разлика меѓу надоместокот на личниот доход што го примал и висината на личниот доход што би го остварил да не бил суспендиран (чл. 45, ЗРО/90).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Лири настапува како полн со моќ, динамичен учител во најчистото значење на зборот: додека предава, се препушта, и понатаму го прима новото и учи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но немаше каде. Стоеше неподвижна, со наведена глава и го примаше острилото на изговорените зборови.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Сеедно“, рече столбот. „Ризикот го примам на себе.“ Марија, слушаш, Марија.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Гледа во рачниот часовник Екстра Специал Дигитроник: - Извинете ме, задоцнив 17 секунди и 1 десетинка, („Овој не го примаат назад во манастир.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Но никое од децата не го примаше во играта, зашто ни тој, ни Лидија, не знаеја да играат некоја игра токму онака како што се играше.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сѐ што ќе ѝ речеа татко ѝ и мајка ѝ, таа го примаше со лутина, со нервоза.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Кај Кејџ отсекогаш постоела нагласена одбивност кон сето душевно наметливо, кон сите субјективни преломи на стварноста што ја извртуваат нејзината изворност и ја ставаат во функција на нарцизмот и приватната патологија на оној кој го произведува делото и на оној кој го прима.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
РАМ-чиповите се буквално бафери (баферни базени), вода, пасивен елемент способен само за прием на импресии и нивно емитување, рефлектирање.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие ќе го загреат и ќе го примаат таа ноќ, цела ноќ, и следниот ден, цел ден, додека не се заврши и ништо не останало ни во памукчето во лажицата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога ќе стои на неделниот железнички мост, таа ќе размислува за неизбежни патеки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постои судбина на правецот на патешествието на сите предмети, ѕвезди и птици, бебиња и камења и реки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Спининг диск-драјвовите се пентаграми, испишани со комплексни симболи, глинени плочи што го примаат „внесот“ (инпут) од „етерот“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ситната и топла песок што го прима неговото големо тело дозволува со саати да лежи врз неа додека од другата страна на реката сонцето полека се искачува по белото небо.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
— Не го прима господ, вели една Германка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти штом ќе го оставам веднаш заплакува и не го прима јадењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Славејчето посака некаде да се скрие, но знаеше дека никој не го прима, па летна низ дождот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Убаво ли ти е да го имаш Игбал за пријател? – ме праша директно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тие го живеат животот со сите негови чуда и чудества, го примаат како редок дар и едноставна, а голема радост.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)