го (зам.) - прими (гл.)

По поминувањето на наведениот временски период од испраќањето на фамозното писмо на поранешната адреса и по неколкуте неуспешни обиди Авдиќ телефонски да го добие раководството на фабрика, тој се решава да оди директно во просториите кои беа седиште на велешката фабрика.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Таму не успева да се сретне со новиот генерален директор кој одбиваше да го прими (за што напиша и посебна Изјава бр. 04-790), па неговата секретарка го препраќа кај заменик-директорот – со кого, претходно, Авдиќ имаше работено во иста канцеларија и имаше добри и коректни односи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пишуваше, испраќаше писма, но никој не го повика, не го прими.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми молкум го прими ова логично расудување и тоа можеби беше пресудно што ја купи козата и ги одложи црните мисли за во иднина...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми не сакаше по никоја цена да го прими.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Одговорот гласеше: „Брате Кралев. Писмото го примив. Крајно благодарам на предупредувањето!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Да не трошиме печатени книги, ќе се допишуваме со шифрувани писма, ти го праќам и клучот на шифрата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Лифтот застана и вратата се отвори за да го прими.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Не, проблемот не е во вербата во некого или нешто, проблемот е во мојата заебана молскавична глава која никако да се прилагоди, никако да го прими блаженството што ѓ припаѓа според сите закони на природата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
На Рена уште порано ѝ се допаѓаше Јаков, кого често го гледаше, онака стасит, со широки рамена и убав лик, постојано завјасан низ сокаците на Ла Калежѐ, сиромашното битолско маало во кое живеа и двете семејства, така што предлогот на татко ѝ да се мажи за синот единец на Шабтај метларот, Рена го прими со искрено одобрување и покрај ниската класа на неговиот занает.  Во брак беа веќе петта година.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дали ќе дојдат? Го примиле ли телеграмот?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Дали воопшто го примиле телеграмот?“
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Каква сила имаше во онега, што му се преправи светец, да го прими дома, иако се беше зарекол никого да не припушта?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој не беше дома, па писмото го прими Пискулиев.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ордета и Пискулиева ги сретна еден ден на улица нивниот земјак Миле Петровски и ги замоли да го примат само за една вечер на спиење.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И како да не го прими, кога тој дава добар повод за смеи и за двосмислени потфрлања.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Или, ако повикот дури и се слушне, нема никој што ќе го прими и разбере. 46 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Нечии глас го прекина молчеето: - Нека го прими кметот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се скамениле од чудо кога непознатиот, откако ги замолил да го примат на бродот, го споменал и своето име - Полип.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ми дојде да викнам, ама грлото ми се стегнало - немам глас.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Ајде, веднаш да ѝ напишеме писмо на баба. Навреме да го прими.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Леле, нешто лошо станало!“ извика Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Задачата на поезијата на Анте Поповски беше и овојпат е, не да го надгледува претурањето, ами да го демне капнатото, подлижаното, да го најде и да го прибере загубеното, да му го врати побегнатото на јазикот, сето она што тој може (повторно) да го прими.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
На мојата машина беше поставен белиот лист хартија, готов да го прими мојот голем немир.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И да го примиме во судот, фајде никој ќе нема.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И да го примиме во Судот, бргу ќе заглави, на првите параграфи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Барем што се однесува до оној минимален фидбек што уметникот би требало да го прими за да опстои во сопствената опсесивност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Гавазите не чекаа повеќе. Се фрлија на коњите и со радосни извици како ветер летнаа накај Охрид, да му ја однесат радосната вест на пашата дека, најсетне, склони момата на неговата љубов - го прими подарокот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потпирајќи се на една голема ластегарка и со завој на главата, под кој му стрчеа перчиња руси коси, тој застана пред војводата Питу Гули и, гледајќи го право в очи, го замоли да го прими во четата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Такво какво што е, да го прими таа еднаш како свое, да се соживее со него, како со даденост неразделна и дел од сето она што го осмислува животот, бездруго и пред неа ќе се раскриеше онаа неизмерна убавина на многувиденото, напнатото и страсно завојување на никогаш доволно неискористеното и никогаш несвршеното секојдневие! Барем тоа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Додека беше на специјализација (свршен пат, кој татко му го прими намуртено, што значеше дека не го одобрува), за разлика од рутинскиот дел на студиите, Миха пројави видлива заинтересираност па и загреаност, барем во однос на другите колеги што не успеале да специјализираат на хирургија или интерна па сега еве се свеле на оваа психијатрија, а можеле да се задржат и на педијатрија; така што, само по себе, при крајот на постдипломските студии, тој не само што се истакна меѓу другите туку и едниствен се кандидира да остане на катедрата како асистент.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Миха, кој уште со тапанот се научи еднакво да удира со големата како и со малата палка, небаре си го вртеше образот на ударите од животот, го прими својот успех наполно мирно, поправо онака прибрано како што ја прими татко му неговата диплома: дури не се чести ни со чаша пиво, а не пак да стави вратоврска на крута јака и да подигне пенлива шира во лажлива здравица.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Езерото го прими како распослана јамболија - да се валкаш по неа, газ преку глава, како брндаво детиште со крастави колена, да преташ со нозете кревајќи облаци пена и да се превртуваш на сите страни како риба во мрежа.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Фино“, рече тој, но малку иронично иако откритието го прими како забава.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И еден ден, кога логотетот го свика советот по прашање воено, тој на крајот, откако советувањето заврши, побара збор и рече: „Пресветол и најмудар логотету; долго време веќе мислам и размислувам дека ќе го навлечеме врз себе гневот Божји ако не постапиме мудро: Бог знак ни испрати со Филозофот, и неговите чудесни дела што ни ги покажа овде кажуваат дека божја волја е него да го примиме како тринаесетти мудрец во советот наш, со тебе вкупно четиринаесетмина да бидеме.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Последното такво собитие се случи со ќерката на логотетот (за ќерката на царот и за нејзината чудна смрт ви преподадов сѐ верно), која се роди слабоумна сосем, и логотетот само на Писмородецот му го беше доверил воспитанието и стекнувањето со ука нејзино, а овој го прими тоа со голема почест.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тогаш Анѓеле што ќе прави на тоа парче земја, оттаму како ќе се врати ако не го примат?! (Потонува во мисли).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Неговиот предлог сите го примија со најголема сериозност но јас не се согласив.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сето тоа Еразмо го прими со болка која што ни самиот не беше во состојба да си ја олесни.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сè уште беше жива – девеесетгодишно, збрчкано суштество, кое одвај го натера да го прими во својата колипка, каде се тетеравеше меѓу валканите лонци, изгладнетите мачки и мемлата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Туку штом е дадено од срце, со срце го примам.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И така половината село го прими на конак бугарскиот поп, а другата половина – грчкиот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Дури и тоа што бев свесна дека е подобро и поубаво, не сакав како такво да го примам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тој се согласи да го прими Рајнер во својата ординација, а по неколку средби со него, ми рече: “Нему никој не може да му помогне.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој не сака да се ослободи од себеизмачувањето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
64. Александар Обреновиќ (1876-1903), кој на 13-годишна возраст го прими кралството во Србија, а на 17 години изврши државен удар и воведе автократски режим што доведе до акцијата на офицерите-завереници на 28/29.5.1903 год., кога тој и неговата омразена жена Драга Машин беа убиени и исфрлени низ прозорецот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога историската неопходност категорички ни изјавува: Македонци, или соединувајте се меѓу себе и отцепете се од другите балкански народи или гответе се за дележ на нашата татковина! – сите искрени патриоти Македонци ќе го примат првото.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Единствен начин да ѝ дојде, единствен начин таа да го прими и него и сета таа љубов што ѝ ја донесе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сега не беше младич, но она ластарестото сѐ уште ја оптегнуваше неговата тенка, пегава става во излитена англиска блуза со боја на пожолтени дабови лисја, а Змејко немаше време да направи ниеден чекор кон таму, кога оној веќе стоеше до него, во средината на таа група крај колите и тие си ги тресеа рацете еден на друг со онаа наеднаш повторно родена жестокост, која сѐ повеќе растеше и стануваше пак дива и разврескана во нив, продолжувајќи сето време да се потчукнуваат по рамената, уште пожестоко, а денот дури сега навлезе во неговите очи и го заслепи, просто го исполни сиот, така што тој сега речиси сети како е тесен во себе за да го прими тој убав планински ден наоколу, додека некој од селаните крај него рече: „Змејко е печен, вечер се запишува в Задруга“, а тоа сега воопшто не беше важно, беше толку далечно од него, како да било во еден сосема подруг живот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Вечерта го однесе во старата куќа со триста чардачиња и со меѓувраќе со чкрткави подови и со миризба на тафтабити, каде што имаше собичка тој, а жената, што ги издаваше собите, го прими на стан.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Волците тој нов глас во нивната шума го примија отпрвин со една тишина, од која по ребрата минуваше уште поморничава неутешност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тој го прими тоа тивко дишење како една шеговите залога на својот преплашен гостин.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Следната недела повикот од Јабука го прими токму Анѓа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од болницата лично ѝ се јави докторот кој го прими и беше задолжен за лекувањето на Томо.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Татко му за херојство во Руско-турската војна од 1877 година, заедно со орден лично од раката на генерал Скобелев го прими и овој часовник.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А губитникот... на џаде, ’ко Леси кој би се вратил дома, кога би го примиле.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој не го прими бакшишот. Ѝ рекол да го носи на децата, да си каснат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
За да одговориме на вашите факти вие треба да ни објасните до каде, имено, се простираат вашите етнографски граници на југ и кои места влегуваат во границите на вашата Стара Србија, зашто според нашите етнографски и географски знаења, фактите, кои вие ги набројувате, повеќе зборуваат во наша корист, т.е. не дека егзархијата ги изнасилува Србите за да го примат бугаризмот туку дека вие и вашата влада го правите тоа со бугарскиот елемент во Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Секогаш кога ќе одеа нашинци во Белград, за да служат војници, или за да работат, или за да се лечат кај тамошните доктори, тој секогаш, скришум од своите, молејќи се никој да не дознае за тоа ги поздравуваше Благуна и Видана и им пушташе, колку за здравоживо, по некоја пара.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А кога во пролетта во 1939-та Акиноските му пишаа дека Благуна умрела и дека тие се се готват Видана нејзин да го донесат во Потковицата, па ако не сака тој, како сој, да го прими кај себе, тие ќе го задржат на својот имот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Крсте им нареди на домашните да носат шест недели црно за Благуна, а потоа сите жители на Потковицата ги обиколуваше и ги наговараше да се согласи да го примат Видана нивни.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дамческите, Дамче и Богоја, убаво го примија и од разговорот со нив дозна дека и тие и сите христијани од Потковицата знаат за опасноста што се свила над сојот Јанчески и дека и тие и сите христијани од Потковицата сакаат да помогнат да се мавне таа од нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Затоа тогаш не го прими Видана, дека мислеше оти Благуна малку истргала за својата постапка, и оти неќеше да им даде можност на другите да го шетаат од уста до уста и повод лесно да се измируваат со стореното. Но и не престана да мисли на нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Шокот што го доживеа од првите неколку сцени на филмот, Александар го прими како нешто природно и вообичаено.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- Господине, благо се поклони белокосиот и со љубезна насмевка го прими Александар во безбедноста на отворениот чадор.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Бојана го прибра во нејзиниот кревет (- гревче едно, зарем мислеше дека со цел памет ќе те оставам да спиеш на подот?), што малку го подсмири, дури и сонот неколку пати сакаше да го прими во неговото царство... ако Бојана за беља не почна да грчи.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во последно време тој сѐ повеќе размислуваше над молбите и над списите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А Сатурн ја заштити болничарката. – Ме известија од осигурителната компанија за автомобили – рече. Раководителот задоволно се сложи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Како и секогаш, тој и сега му ги понуди на везирот своите услуги и го моли да го удостои да го прими хронограмот што му го испраќа и што го составил со голем труд.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Раководителот лично го прими во својата канцеларија, чиста и уредна како воен брод, и му поднесе срдечен извештај за состојбата на неговата сопруга.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Што ли изнаприкажале за него двете жени кои го примија под својот покрив, да поттикнат толкава љубопитност кај оваа жена за него?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сатурн се откажа, но и понатаму на портата од болницата оставаше кутии цигари, без да знае дали Марија воопшто ги добива, сѐ додека не ѝ се покори на суровата реалност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сите беа присутни, освен Марија која, не само што одби да го прими мажот ѝ, туку и не сакаше да го гледа од терасата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оттогаш Тулио Бути во сопчето веќе не чекаше да се запали светлото во спротивниот дом.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Другиот, човек на кого немал прилика да му погледне в очи и да го прими како пријател или да го заборави доколку не го намрази, веќе и не се држи за својот несреќен носач. Олабавен е и не се согласува.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Уметникот, кога ја креира својата творба, внесува огромно количество љубов што може да го прими и сензитивизира целиот свет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој нејзин извик како да го исплаши Богдана зашто ништо не му кажуваше, не можеше да разбере: го прими ли таа тоа како шега, како мајсторско поигрување или се навреди?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Според веќе познатиот ритуал, Мајка му ја отвори капијата, го прими убавиот букет со црвени рози, сега подготвено му ја пружи раката на Камилски за да ја бакне.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше среќна што најпосле завршуваше мисијата на обајцата во потрагата на османските заемки, верувајќи дека најпосле ќе се свртат кон покорисни работи во куќите и семејството.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Томето, гореше од возбуда и радост. Веднаш седна да му одговори: „Почитуван Петар, твоето писмо го примив со голема радост.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
СОНОТ ЗА СМРТТА НА МИЛАН Имавме еден млад партизан од нашето село, голем борец, личеше на девојка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Спиевме во една соба во Бенче и газдарицата, постара жена, него најубаво го прими, го покри и изутрината го прашува: Милане, што сонуваше, а тој го кажа сонот: Бабо не сонував ништо убаво.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не си ти ни некој девлет душманлари, ниту идеш од некој ќумез, па ова да го примиш лесно.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Санџак-бегот го прими воздржано, иако Сандри го поздрави по турски.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во тој мој поглед изгледа имаше доза на разбирање и наклоност, па сигурно и на сочувство, кое тој не го одби, туку го прими како благ лек на неговата душевна вознемиреност.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
По четириесет дена душата ќе му летне горе и Бог, ако е лицемер, може и до себе да го прими.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Но тој, во таа негова состојба на зафатеност со мене, тоа го примил како наклоност.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Прости ми ги гревовите со лесна душа да појдам в црква на Воскресение Христово... и да се причестам... смирена да го примам Телото и Крвта на Синот Божји - од Богородица Мајчица роден... руган, плукан, мачен, распнат, умрен, од Крстот симнат, во Гроб легнат... си шепоти баба Петра седната пред куќи, веќе променета за в црква.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Блажен да е градот којшто го прими тертиот извршител на Божјата промисла.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)
Како што Евреите, кога воведуваат дете во училиште му велат: „Учи се! “ - како она што значи алеф, така и Грците го примија алфа.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Тоа што ѝ го донесоа за јадење - како да не сакаше да го прими.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И овој пораз кадијата го прими со големо чудење, но не се откажа од понатамошните напади.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Везирот што го прими писмото дури и не го отвори, зашто беше адресирано лично до самиот султан.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ќе се дрзнам само да го додадам моето понизно барање: Вашето Величество да го прими моето скромно дело со благонаклоност и да продолжи да му ја пружа својата пресветла Кралска милост на препонизниот и препослушниот слуга на Неговото Величество Авторот Лајпциг, 7-ми јули 1747. 18 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ако со помош на компјутерот создадеш доволно надразби, што означуваат постоење на одредена друга стварност, нервниот систем ќе прескокне на друг колосек и човекот новиот симулиран свет ќе го прими како стварност.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Бино се израдува како дете кога Рожденката дојде и го праша дали ќе го прими нејзиното девојче.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сега само отслужи една обична Златоустова литургија, се назова „Христос воскресе“, се причестија луѓето што ги испостиле седумте недели страшните пости, му дадоа по едно јајце на попот за „божиот дар“ што го примија од него и црквата се пушти.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во маалото крај реката, многу се зборуваше за младата Гонџа, кога заминала во Институтот на Девицата Марија, познат под името Сестрите од Лорета, во далечната Ирска, кога ќе го прими името на Сестрата Мари Тереза, според Светицата Тереза од Лизје.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За тогашните емигранти немаше трето решение: или да го примат овдешното државјанство, а тоа беше долг процес, или да заминат кон западна Европа, а потоа преку океаните.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Војниците безгласно го примија, нивен е ороводец, и му се тргаа од пат.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Се сети на нејзиното последно писмо што го прими во единицата.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Помислив и на обвинувањата на кумановката Николина Кралева а потоа и на првите обвинувања, што ѝ биле упатени и на тетка Боса; поточно помислив на нејзиното писмо што го примив во тие денови.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ох“, рекла Брунила, трагачката по загубената крава. „Крилест човек.“ Така таа го примила тоа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Па кога едно дете ќе ги сфати овие нешта, како што ги сфати и Зоки Поки, тогаш за него е најголема среќа кога тие тато и мама ќе го сакаат и него, и ќе го примат во својата убава заедница, чувајќи го како најскапото што го имаат.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Во првите денови и од мене плашливо подбегнуваше, но подоцна го прими моето пријателствво и ме засака.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Според моето мислење, сѐ се „изведува“ од искуството (на живото, секојдневното, безопасното или промисленото, секогаш насочено кон невозможното), така што ми останува да настојувам да пишувам на начин при кој јазикот на другата личност да не трпи поради мојот, да ме поднесува без страдање, да го прими гостољубието на мојот јазик не губејќи се и не поистоветувајќи се со него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
4Значи ли тоа дека меѓу занимавањето со филозофија и занимавањето со пишување, што е ваша работа, и политиката не треба да се воспоставува врска?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дариевиот брат Ексатар го прими за пријател.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Потем се подраширила земјата небото да го прими... па небото така собрано во облик на стрела... удрило силно во неа... а боговите со преграб го заштитиле чинот!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Кој беше јунак в борба загина, мајка му беше Славеј Планина, таја го прими, прими загрна во зелената своја промена!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Ќе го прими твојот мирис и ќе те засака... - Лефтеро, па ти си луда!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Нашиот народ уште во првиот век од нашата ера го прими христијанството од Свети Донат и Свети Асти.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Беличот како да имаше однапред смислен одговор на ова неизбежно прашање. – Јас не бев тогаш дома, а него не го примиле. – Зошто? – Бил малечок. – Колку години имаш? – Кој, јас ли? – Ти. – На Петровден наполнив осумнаесет – излага Беличот. ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
На масата го примија срдечно и весело со оглед на шишињата бело вино и минерална вода и полупразните или полуполни чаши со шприцер.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ако Петра не го прими во својот „пансион“, ќе се смести во кампот што од Брезница беше оддалечен околу петшестнаесетина километри.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Англискиот јазик на Јани се покажа како непостоечки па тоа авторот го прими како олеснувачка околност.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Заедно учевме и другарувавме“ Овој податок дробната жена го прими без да го примени изразот на лицето и пак ништо не рече.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Задачата што му била поставена да го прими динамитот во Бугарија и во најголемата тајност да го пренесува во Цариград, ја извршил беспрекорно.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Постепено го добивме името гемиџии. Така го примивме тоа име“ - пишува Т. Органџиев.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)