Денот го прострелија прогонувачите. Ме нишанеа мене. Значи, мојот ден.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Малото полека го спуштив во водата и тоа преташе весело, а таа, со клатење налево - надесно, се преврте на грб и со едната нога го јавна овој нејзиниот, па се исплашив дека ќе му напукне бутна коска и им го подадов Барбариче... и, кога првата капка ја допре, таа веднаш го прострела со поглед и навежбаниот се исправи, го грабна детето и го свитка во бањарка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Смешен сум. Денот го прострелија прогонувачите. Значи, мојот ден.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)