го (зам.) - развива (гл.)

На овој универзитет Хегел ја започнал својата филозофска дејност, во почетокот под големо Шелингово влијание, но набргу сосема се осамостојува и со текот на годините го развива и го употполнува својот филозофски систем.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Снажниот сопствен стил тој го развива дури во времето на доцниот Микеланџело, по 1550-та, и тоа најмногу во своите цртежи кои и денес нѐ фасцинираат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Освен трамбулинскиот начин на гледање на сликички, говедцето го развива и нему повеќе соодветниот punchbard-систем: во една издупчена и изабена (намерно!) кутија (која господиниот Докторов, доколку сеќавањето не мами, ја споредува со стара девојка) се спуштаат хартивчиња наменети за играње на среќа, а во овој случај тоа се сликички од кои се раѓа еден колажиран монструм.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Делбите ни се врежани во нас, во генот: ги носиме уште од времето на првите клетки кога почнале да се делат и така да го развиваат, да го размножуваат светот...“
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Неверојатен сензибилитет и вештина! Честитам и Ви пожелувам и понатаму да го развивате овој талент исто како и пишувачкиот.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Браќата беа друга приказна - тие беа постари, пет мажи во фамилијата кои од многу рано се бореа за сопствената егзистенција и му помагаа на татка си да го развива бизнисот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- А, ако некој не сака да си го развива вкусот?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Тогаш, ништо!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со софтверот што го развива Futique, ќе го оспособиме детето од четиринаесет години, додека цело семејство седи и гледа вести, да ја употреби својата ракавица и - еве го одеднаш Џорџ Буш и - ох, влегува Мерилин Монро, и, гледај. му седнува на Џорџ Буш в скут и му вели: „Ајде, дојди, Џорџ, слушај...“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Значи да повторам, без некое чувство на вина: јас во повеќе куси мигови имам дружено со привидите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност ме водеше помислата дека треба да го развиваме во нас она чувство кое ќе ни овозможи да ја уриваме оградата од грдите правила и рецепти, но притоа да не дозволиме да нѐ раководи желбата за напуштањето на оградениот простор туку со нашето однесување да овозможиме тој простор да се проширува и облагородува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Онианс укажува дека истите хармонија, број и ред коишто можат да се најдат во старогрчката математика ги одредуваат и уметноста, музиката и архитектурата, подеднакво како што ја регулираат и старогрчката воена фаланга; впрочем, и „Хесиод, во Теогонијата, ја прогласува Хармонија за ќерка на Арес, богот на војната“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Западните општества и нивните највлијателни естетски производи продол­жуваат да го развиваат епистемолошкиот етос на деструкцијата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Постполитичкото информатичко општество коешто денес го развиваме, не функционира по принципите на покорување и конформирање со догмата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Општеството на иднината веќе не мора со тешкотии да толерира неколкумина отворени иноватори.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа е засновано врз индивидуалното мислење, научните сознанија, брзата размена на факти во мрежа на повратна спрега, развиена висока технологија, практична фронтална креативност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)