го (зам.) - разниша (гл.)

- Го пофати Васета и силно го разниша: - Браво, Васе!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Неочекувано ожедне; зина неговиот мрак и го разниша.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
9 Мотив: црквата и гробиштата: Оддалеку најпрвин се забележуваат крошните на столетните дрвја припиени една во друга, грабејќи го лакомо просторот полн сончевина и отворен кон езерото до кај што окото гледа; црковната ограда е ниска и тие ја наткрилуваат, се префрлуваат преку неа со своите крошни, ги пробесуваат и ги спуштаат како зелени водопади; кога ветерот ќе го разниша зеленилото, се покажува камбанаријата и црквата издупчени од гранати; при секое удирање на камбаната, малтерот се лупи и паѓа како кожа од рани; на влезот од црквата сѐ уште стои на ѕидот св. Ѓорѓија качен на коњ и со копјето ја држи змијата прикована за земјата; наместа малтерот е паднат, та змијата е излупена во опашката, но јазикот ѝ е црвен, свеж и заканувачки издаден; гробиштата околу црквата се расфрлани без ред.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Маја О горделиви ѕвона што го разнишавте небото намирисано со мајчина душичка. Р.П.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)