го (зам.) - свртува (гл.)

Го прашуваа Чанга зошто, но тој не можеше да одговори точно, па продолжуваше да им го свртува вниманието на ангорската коза, позната во Турција, Иран, Пакистан, Русија, Австралија, Америка.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се чувствувам нелагодно. Го свртувам погледот, гледам преку стаклената порта.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Како што леталото завлегува во зоната на ноќта распослана над Атлантикот, низ прозорецот допира сѐ поскудна светлина, како некој надвор брзо да го свртува реостатот од светлосниот парк на дневната светлина, па океанот добива на таинственост и несфатлива длабочина, а на небото се појавуваат првите ѕвезди.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Но мислата го свртува на друго: Сотка ѝ е внуче на Спасија, близок род се, како ќе му објаснува зошто му е нужна сликата, нели секоја лага ќе биде плитка и жалосна, и тој само ќе се изложи на подбив пред него, ако не и на опасност да разбере прва жена му за сето тоа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ја подотвора рерната, го свртува плехот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
ЕСЕНСКА ПРОШЕТКА
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Во кујната убаво мириса: мама пече колач со јаболка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Понекогаш, на пример, наместо да одговориме, го свртуваме погледот на страна.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Улам на твојот двор со распеани рози, Улам на древниот часовник што покажуваа недојдено време, Улам на оној жесток ветер од кој не потреперуваат ниту гранките ниту лисјата туку коренот в земи, улам на твоето тело што како божја заповед го свртува кон себе сонцето и го крие за да му биде визглавје на плодот во тебе.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Зарем реков нешто такво?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Види го него како го свртува муабетот на својата воденица.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Видовме како детето се ведне на страна, како го свртува коњот и работи нешто со рацете...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Притоа внимателно ни го свртува погледот кон необичната литерарна жилавост на застарената реалистичка постапка која го пронашла своето секундарно прибежиште во заостанатите културни зони и национално- литературни провинции.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од неговиот збиен коментар проговорува специфичната еснафска солидарност: макар што не ги одобрува, тој настојува да ги разбере оние литерарни проповедници на епскиот дискурс кои, како залутан пустиник, ја преспале симболичката бура, па безнадежно се обидуваат да ја воскреснат оддуваната референцијалност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Така, доаѓаме до сознание дека дури и оние кои изгледаат длабоко забраздени во Исусовиот катихезис (како македонскиот народ во односот со своите поробители, соседи и др.) не можат да издржат вечно да го свртуваат и другиот образ.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Јас го свртувам кон попот и го боднувам. 253
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во своите најубави раскази, Пирандело го свртува вниманието кон смешните, но трагични и противречни (гротескни) животни ситуации.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Добар дел од животот го поминал во доброволно прогонство (Трст, Пула, Цирих, Париз).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оваа разновидност, без двоумење, ја препорачува лингвистичката интерпретација, зашто со себе го носи контрастното видување и го свртува вниманието на еден битен аспект - исклучиво пластичен или естетски аспект.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Симболичката поливалентност на Fontaine ѝ се спротивставува на буквалноста на Pilant... de voyage.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
БОЖАНА: (Го свртува разговорот од опасната тема) Како е сваќата, свату?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЈОРДАН: Годинава рано пролет дојде...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Стојна остана вкочанета, свиткана како лак, лак што си го свртува лицето кон Радуле.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Џипот полека тргна напред, тешко потскокнува по нерамнините, Коста го свртува клучот, моторот закашлува.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Високиот ја симна капата, си ја брише потта, плука настрана и пцуе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Или војникот го свртува митралезот кон тебе и дечињата во плачење и врескање бегаат, се кријат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Потоа се издишува длабоко и бавно го свртува лицето кон мене.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Вели: „Не, не беше сон! Навистина се случи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тој тргнува напред и го свртува граничниот камен.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Сепак е јасно дека Риверс поседува креативно јадро, и дека неговите неуспеси најчесто се резултат на первертирањето на неговата моќ и неспособноста константно да остане во контакт со своето влијание. желбата за признание и награда без сомнение е пречка во развојот на Риверс а неговиот нагон да живее и работи со полна брзина, понекогаш го попречува а понекогаш го свртува неговиот пат од талентиран но дезориентиран почетник, кон значаен оригинален мајстор на модерната уметност.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но никогаш во својата кариера која сега веќе опфаќа четириесет години, овој уметник не ги маскирал своите намери и не нѐ мамел во врска со својата мотивација.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговата неприкосновена искреност, за добро и за зло, го покрива целото негово дело и ги прави достоинствени дури и неговите најголеми гафови. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 235 Риверс никогаш не е помалку од потполно вклучен во задачата што си ја поставил: да го украси своето доделено место во историјата на уметноста со толку многу незауздано изобилство колку што самиот може да поднесе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Риверс е роден во 1923 година, во Бронкс, Њујорк.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секогаш кога ќе се спомене нејзната омилена розова боја, Бреза на сѐ друго заборава и целото внимание го свртува на розовиот предмет, или приказна, или ...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Го свртувам сега митралезот кон мофашите, чкрапам, а тој молчи, не ми се оѕвива.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога јавачот и неговиот коњ ќе се оддалечеа до самиот крај на големата песочна плажа, до оние карпи што од источната страна го ограничуваат малиот залив, детето го свртуваше својот белчо и на ист начин галопираше кон главната плажа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Видовме како детето се ведне на страна, како го свртува коњот и работи нешто со рацете...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Бргу го свртува листот, да ја покрие.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)