И колку што подигна нога за да го стапне, се втурнаа мажите, и го спречија. Кој знае, може ќе го убиеше... Ама него за малку што не го убија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Од тука, сестро, - рече една од жените – не одат книги никаде.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Дури и манастирска пастрма му се сладела. Еднаш, ноќе на сам Велипеток, некојси калуѓер го стапнал човечето зад бочва.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Му растела на светецот тртката на носот, му растело и мешето.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дури потоа ќе кренам грчко знаме...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тогаш момчето ми имаше петнаесет години. Машкото ми растеше како фиданбојлија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)