Играјќи еднаш Најденко, не знам како сторило и забораило, та си поткренало шапчето да си избриши потта што беше се испотило од играњето, и веднаш беше болснало светлината од ѕвездата ви очите на друзите деца што го видоа, очите беа му се зеле од ѕвездата.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Со денеска, со утре, го пракса детето; чунки одцарска крв беше, та многу му ваќало умот.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)