Една вечер ме пречекаа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја размислил работата и една вечер, редницата ја тргнала софрата по вечерата, а тој го извадил ќесето со тутун, го наполнил лулето и му го подал и на синот: „Нà, запали“ – му рекол.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Превод: Борис Благоески
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тоа беше една вечер кога се враќаше од планината и уморен седна крај каменливата ограда на мостот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Една вечер ја гледам Роса, се доближила до огништето и се тресе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На празниот лист во машината за пишување, една вечер, напишав: „Мислата на бунарот ми стана принудна“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Една вечер враќајќи се со автомобил од некој концерт, мојот пријател Норман и јас останавме опсипени од сликата која изнурка од некој мрачен подвозник и удри во автомобилското стакло налик на ненадеен кошмар.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)