им (зам.) - извика (гл.)

Еве го и мустаќлестиот коморџија, им извикува да се стокмат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Децата им извикуваат, ги крштеваат со разни имиња, според тоа веќе како им одекнува во ушите свирењето и пуфкањето на локомотивите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Весел... - Не, изморен. Гледаш, одвај оди... - Весел е... - Изморен е... Често не можат да се согласат.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)