Изгледа сум ја променил темата, бидејќи не ми кажа ништо повеќе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но се поставуваше прашањето: како да се движи, а да не остава траги од тркала во свежата боја?
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога тоа и го кажав, ми кажа што рекол: дека еден ден, додека влегувал во метро, видел еден човек како им продава моливи на две жени - човек без нозе, кој се движел со помош на платформа на тркала.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иако наркоманите не би биле апсени, би биле казнувани поради дела кои не се разликуваат од точење алкохол.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дури и повеќе, државата и понатаму би ги затворала оние што одредени супстанции им продаваат на купувачите кои сакаат да ги купат.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
27. ЖЕНАТА ГОДИНИТЕ, МАЖОТ ПАРИТЕ ГИ КРИЕ - а обајцата не признаваат кривица своја, та можеби во бракот се зарекле тие и на ѓозбојаџиите да им продаваат боја...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
На суверните жени им продаваше лилјаци и се фалеше дека аптекарите му ги купуваат змиите.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Нели би биле посреќни ако имаат што да им продадат на Оно-Сендаи отколку да завршат со мртов Џони во улицата на сеќавањата.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
На плоштадот се случува промена: чистачите на улици ги растеруваат полицајците тепајќи ги со метли; просјаците им се нафрлаат на чистачите во одбрана на полицајците; * Запис пронајден во џеб од блуза со незабележлив натпис уличните продавачи го користат неочекуваниот дожд од метални парички и по многу висока цена им продаваат чадори на оние што сакаат да си ги заштитат главите.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)