А кога во пролетта во 1939-та Акиноските му пишаа дека Благуна умрела и дека тие се се готват Видана нејзин да го донесат во Потковицата, па ако не сака тој, како сој, да го прими кај себе, тие ќе го задржат на својот имот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А потоа им пуштаат отровен гас, ги задушуваат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И други стравотии се раскажуваат, ама подобро да не ти кажувам…
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Секогаш кога ќе одеа нашинци во Белград, за да служат војници, или за да работат, или за да се лечат кај тамошните доктори, тој секогаш, скришум од своите, молејќи се никој да не дознае за тоа ги поздравуваше Благуна и Видана и им пушташе, колку за здравоживо, по некоја пара.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)