И како да не е доволно веќе поставеното прашање, тој повторува: - каква треба да е пушката?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И си велам, ете, само тие, единствено тие можат да кажат како човекот го преживува и го поднесува поразот, каков треба да е во битисувањето човеково и во битисувањето наше, во непреболот наш и како треба да издржува страдајќи.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Најмногу ме мачи сознанието, дека еве и сега, од оваа раздалеченост не сум сигурна каква требаше да биде и што да содржи приказната што требало да му ја раскажам?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Да, каква треба да бите жената за да ти остави впечаток – ми се измолкнува скоро нечујно прифатливиот дел на прашањето.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Зар само она: дека татко му ме посетуваше трипати и дека трипати си заминуваше?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)