„Какво куче!“ му викаше Богдан. „Зарем не се насити на кучиња во Пансионот... Зарем не ти дојдоа до глава...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
- Какви кучиња, какви глупости? - ѝ врекнав. - Јас се плашам од луѓе, а не од кучиња!
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Еден ден, кога пак останав сам во белата соба, му реков на Роско: - Сакам да знам какво куче си ти.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)