Му беа отскриени само предните делови на лицето - очите, носот, устата и брадата - и само рацете и само тие го прикажуваа како жив чивек, кој заповеда.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Но, твојот брат душман ни беше нам. Кои заповедаме?
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
„А потоа да одиме на Вардар“ плашливо предложи Влатко, зашто знаеше кој заповеда.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)