кој (зам.) - избива (гл.)

Тој се загледа во малиот отвор од кој избиваше црвен пламен, како од челуста на голема, разгневена ала.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Се придигна и со мил поглед, низ кој избиваше светлина од неговото чисто, простосрдечно срце, ги гледаше момчињата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бидејќи, не треба да се одбива интензивната привлечност која избива од тоа растопување на сите инстанци, сите оски на вредност, секоја аксиологија, вклучувајќи ја и политичката. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 19
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Лево, валканите решетки водеа до подрум од кој избиваше здив на смрдлива дупка.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)