До катот каде што беа собите водеа дрвени скалила кои крцкаше кога се качувавме по нив, а на крајот, кога ќе се искачевме, пред да почне ходникот со вратите кон собите, имаше една многу стара машина за шиење, поставена како сувенир.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Униформата му тежеше на рамениците, тротоарот му ги скокоткаше табаните, дури и отворањето и затворањето на шаката му претставуваше напор од кој крцкаат зглобовите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Па се симнав како слон под кој крцкаат металните скали, па повторно се искачив на масата и почнав да дишам и да задржувам воздух, да се напнувам како балон пред пукање.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
ЛЕТНИК 1977 Полноќта одненадеж задуваа оние улави пролетни ветришта од кои крцкаа гредите на куќите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)