Сите беа капењи - војводи и на малите и на големите партизански одреди кои пораснаа во бригади, дивизии и корпуси.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Под таа јаболкница често се правеа семејни собири, пијанки, ручеци, зимници, романтични вечери, интимни средби..., а она со кое секогаш беше украсена е лулашката на која пораснаа децата.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Во градот во кој пораснавме и ги посадивме засекогаш корените на животот, вистинските големи снегови исчезнаа засекогаш.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Вака почнала мајка ми во една од многуте осамени вечери во куќата во која пораснавме сестра ми и јас.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)