Во таа османска тврдина во која почиваше османското време, во нејзината утроба во која пред Втората светска војна беа изградени скривалишта, се саможртвуваа козите спасителски заедно со нивниот наткозар Чанга, Татков пријател од тие времиња.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Мене ме обзема мислата за доследноста на системот во наложувањето на организираната лага која почива врз една погрешна идеја, зачната и одржувана во заробениот ум, прикажана од музеј во музеј.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Но, scel (потпис) содржи и еден концепт на идеи, а sel има и метафизичко значење sapientia (мудрост).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Постапката на „емајлирањето“ на Аполинер добива на значење ако се сетиме дека праисторискиот човек го боел телото на мртовецот во уверение дека со тоа ќе му обезбеди задгробен живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Така севкупната замисла врз која почиваат редимејдите се содржи во овој збор од три букви.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Овој посмртен ритуал е универзален и Duchamp потсвесно му се вратил и тогаш кога во црвено ги обои “Деветте мажјачки калапи” (т.е. себеси) кои почиваат на “Гробиштата на униформи и ливреи” на Големото стакло.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Не, понудив, признавам, шпекулативен приказ за начинот на кој некои поединци (и геј и стрејт) се здобиваат со машка геј-културна ориентација, чии координати се протегаат до полињата и на сексуалноста и на родот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова што штотуку го изнесов тука, се разбира, не е теорија за она што ја предизвикува машката хомосексуалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мојот приказ е апстрактен, крајно шематски и несомнено симплистички, но барем го крепи извесно количество емпириски докази – имено, доказите што ги дава една критичка анализа на машките геј-културни практики и на пошироката културна поетика врз која почиваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таква анализа зазема поголем дел од книгава.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но тие не го заборавија кога нему му беше мачно во животот, при неизвесната семејна судбина Кога мораше да го докажува својот сложен идентитет во повоените упростени времиња на црно-белиот режим кој почиваше врз брзи норми на поделба на пријатели и непријатели, на брзи и немотивирани интернации и ликвидации, тој најдобри сојузници имаше во книгите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Меѓутоа, генерацијата југословенски амбасадори која заминуваше во 80-те години на минатиот век на највисоките дипломатски мисии и на која припаѓав со своите четириесетина години, заминуваше кога сите идеали врз кои почиваше федерацијата, со исчезнувањето на нејзиниот творец Јосип Броз Тито, тивко се губеа, остануваше само по некоја трошка од тие идеали, која најмногу се откриваше во неврзаните земји, кои веруваа повеќе во Југославија во тие времиња отколку самите нејзини жители во неа.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бев наоружан со константите на белградската сиповска школа, која почиваше врз ригидни професионални принципи, цврста внатрешна конспиративност, но и врз отвореност градена уште од времињата кога на нејзино чело беше прекалениот борец и европски интелектуалец, филозофот и надреалистот Коча Поповиќ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Тука е - ни рече човекот кого, ризикувајќи да не облее излив на навреди и пцости, го замоливме да не одведе до местото каде се наоѓа масовната гробница во која почиваат според едни 704, според други 1000 борци на ДАГ. – Тука е – покажа со натажено лице и со очите сподавени во солзи. Не прозбори повеќе.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Друг принцип врз кој почива културното попречување е надидентификацијата, дефинирана од страна на Славој Жижек како „игнорирање на оваа инхерентно опсцена основа и едноставно земање на дискурсот на моќта здраво за готово, однесувајќи се како тој навистина да значи она што експлицитно го вели (и ветува)“135.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Див тен) е сменет во Typical blend. Sex in ads. (Типична мешавина. Секс во рекламите)134.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Таа природно прифаќаше одредени обележја од бекташтвото, блиско до суфизмот, врз кои почиваше самата суштина на верувањето.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)