Крсте остана да бере дрва со Кулета кој продолжи да служи кај попот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но, сепак, втората инјекција му донесе нови извори енергија која продолжи да ја вложува во работата врз сиџилите...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Тешко можеше да најде зборови со кои би го следел другарот Чапаев кој продолжи: - Јас, почитуван колега, ја разбирам вашата потрага по старите отомански записи кои не можеле да стигнат до цариградските централни архиви, поради нивното локално значење.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Во МОМА, 3 табли беа поставени на штафелаи, додека останатите беа расфрлени околу платформата.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Врз една темна табла близу до работ на платформата можеше да се забележи, во препознатлив Бојсов ракопис, една сентенца која ја сумира пораката која тој се обидуваше неуморно да ја изрази во неговата подоцнежна работа: „Единствено уметноста е способна да ги оневозможи репресивните ефекти на еден сенилен социјален систем кој продолжува да се тетерави по линијата на смртта”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но терапевтот обично може да ги открие, испомешани меѓу редовите на овој функционален говор, остатоците од личниот говор кој продолжува да говори од телото.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Затоа и свети апостол Павле вели дека смртта на човекот е запирка зад која продолжува реченицата...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Таа идеја почна да никнува во мигот кога тој влезе во гостилницата и кога го виде погледот во очите на Боб, кој продолжи како дух да го прогонува, додека таа му ја држеше раката.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Би било исто и со радоста, и со една бесмислена радост, која продолжува да поигрува низ тебе по секој успешен лов, мислеше.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Така катаден, двапати, турмата од жени и старци квечерум трча зад камионите сѐ до фурните, до првата стражарница, до првиот бункер зад кој продолжува патот накај Елбасан.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Не можеше мигум да ја разбере причината на моето присуство на свеченоста и тоа во редот на амбасадорите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Добро знаеше дека повеќе не постои СФР Југославија. Туку СР Југославија (односно заедницата меѓу Србија и Црна Гора), земја која продолжи да ја признава државата Палестина, самопрогласена во 1988 година.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И јас верувам во таа заедничка татковина! - прифати Дарвиш.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Охрабрен продолжив: - Во дел од мојот живот живеев со палестинското прашање, првин поетски (откако ја открив вашата поезија), па неочекувано дипломатски (откако станав амбасадор во Тунис првин при вашата палестинска Централа, а потоа и при прогласената независна држава Палестина) и на крајот како човек кој продолжува да го разбира другиот...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Госпоѓа Цимер останува покрај куќата, и им објаснува дека тој така се лула секој ден, секогаш кога не свири на пијаното во неговата соба, или му помага на нејзиниот сопруг во столарството; а младите луѓе не ја слушаат, му се приближуваат на старецот со избезумен лик, кој продолжува да се лула, се лула додека тие му поставуваат прашања за поезијата, за метриката, и за Диотима.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во еден миг тој сепак се врти кон нив и налутено им вели да си одат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Цветан Горски со внимание го слушаше секретарот, кој продолжи: - Новиот човек ќе се кали само во градба на големи, гигантски објекти!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Беше тоа љубов на прв поглед. Љубов која продолжи во брак и во живот на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но наместо очекуваната струја на пена, конусот исфрли од себе тенко шушкање, што потсетуваше на прастарата мелодија „Колку е славен нашиот Господ во Сион“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- Јасно, на пазар, - го потврди Остап своето претходно мислење и го закачи на старо место противпожарниот апарат, кој продолжи со пеењето.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)