Со восхит Чекам светлината - гостин, Таа лика која свети, зрачи Од чии зраци сум значнат Да ме крене и устоличи.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Помисли: „Види го сплаварот како го одмина и островот, дури и не се заврте кон ѕвездите кои светеа на другиот крај на брегот“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А дождот врне по стреата на ноќта во која свети далеку една недосегната ѕвезда.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)