Прифаќањето на ваквите појдовни точки и заклучоци можеби не би било можно кога не би биле свесни дека Кејџ своите ставови секогаш ги изнесуваше со свест дека ги изнесува своите ставови и кога не би ја имале во предвид познатата забелешка на Костеланец дека “во Америка, за разлика од поголемиот број европски културни средини, не постои утврден пат за постигнување на интелектуален и уметнички успех, еден единствен културен естаблишмент кон кој младиот и амбициозен човек ќе може да се насочи, нема одредена публика која донесува конечен суд, институции кои издаваат конечна потврда за успехот, признание или награда која ужива општо почитување“. 174 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Предавањата во училиштето за Кејџ беа начин да се направи себеси достапен на сите коишто сакаа да работат со него. (На сличен начин, издавањето на своите книги тој го објаснува како доследно спроведување и проширување на тој принцип кој неговите искуства ќе ги направи достапни до поголем број почитувачи и следбеници).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Според нив, музиката е прекумерно поедноставување на ситуацијата во која се наоѓаме.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А што ако плажата на која уживавме во нашето повторно откривање е токму онаа каде младичот ја сретна чудесната човеколика риба?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Колку ли загатки уште се кријат во оваа жена која уживаше во својата таинственост, се прашуваше Ивона, која беше мајстор за решавање на ребуси, а сега не го ни насетуваше одговорот на загатката.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Весели, насмевнати лица кои уживаат во задоволствата на животот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се предлага апсење на трудниците кои уживаат дрога поради злоставување на децата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Доколку тоа и го сториме, како ќе ги спречиме трудниците да дојдат до дрога?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Посебно би морало да се поведе грижа за трудниците кои уживаат дрога.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Државата би можела да одреди данок за продажба на дрога од кој би се финансирала образовно-пропагандната кампања во врска со штетноста на одредени супстанции, исто како и здравствена заштита и програми за лечење на сиромашните зависници и би дала општествена помош на загрозените фамилии на уживателите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ти си садо-мазохист кој ужива во тоа да си нанесува болка себе си и на другите.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
И спортовите и изведбените уметности приредуваат настапи во кои ужива бројна публика, и таму во живо и далеку.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И едните и другите се состојат од активности што ги прикажуваат дарбите на обични луѓе, на луѓе како нас, кои сепак прават исклучителни нешта – нешта што речиси секој може да ги прави до извесна мера, како, на пример, да фатиш топка или да пееш, и што, затоа, секој може да ги разбере, но кои мошне мал број луѓе можат да ги прават онолку вешто и величествено.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Бидејќи и спортовите и изведбените уметности важат за масовни разонодни занимања и за јавни приредби, може да изгледа дека предизвикуваат идентични реакции кај своите публики.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Стрејт-сентименталноста – особено кога нејзината емоционална моќ со која приклештува изгледа како пресметливо наменета да мобилизира и да наметне универзален консензус, да наложи задолжително морално чувство – само плаче за иронична реакција, а машката геј-култура веднаш ѝ ја дава така што таквата сентименталност ја третира како естетски неуспех што заслужува потсмев, опирајќи ѝ се на тој начин на моралната и на емоционалната уцена.
Така слично, сцените со садистичка свирепост и малтретирање во готскиот психолошки трилер од Роберт Олдрич Што се случи со Бејби Џејн? – сцените чии ѕверства и ужаси ја шокираа американската публика кога филмот за првпат се прикажа во 1962 година изнудуваат громка смеа од машката геј-публика, која ужива во мелодраматичните конфронтации меѓу Бети Дејвис и Џоан Крафорд, старите холивудски сопернички, кои глумат две некогаш раскошни, а сега пропаднати ѕвезди загнати во избезумена битка за надмоќ: гротескни, претерани слики на чудовишна, абјектна женственост.
Апокалиптичната драма од Тони Кушнер Ангели во Америка нуди поскорешен пример за оваа машка геј-културна склоност да се прекршуваат генеричките очекувања што се примерени за комедијата и за трагедијата, и тоа така што пак за комична цел ќе се земе деградираната женственост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И едните и другите приредби подразбираат значителни искушенија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Еве го твоето дете!,“ ѝ извикува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Каде е моето детенце?,“ вреска жената, а некој од веселата толпа која ужива во оваа претстава си ја соблекува кошулата, набрзина ја свиткува, и ѝ ја фрла.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Има ли надеж дека пак пролет ќе дојде? и пак ќе грее моето сонце и патувања одново ќе има но место на Марс, во новите коридори на животот ќе ги побараме старите траги и сладоста во која уживавме Дозволи да те заборавам и соновите во јавето да бидат заборав и минатост...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Патувања одново ќе има, но место на Марс, во новите коридори на животот, ќе ги побараме старите траги и сладоста во која уживавме...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Уште двапати Клотилдина му понуди светилка, но залудно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Секоја вечер чекаше мракот во неговото сопче да го растера светлината од спротивниот дом и стоеше зад прозорецот како питач, страсно насладувајќи се со онаа мала и драга блискост, со онаа семејна топлина во која уживаа други, во која уживаше и тој, како дете, за време на ретките мирни вечери во нивната куќа, кога мама... мајка му... како оваа овде...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но, најважниот услов за успех ќе биде изборот на уредник за ваков владин орган.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Уредникот треба да биде човек достоен во секој поглед, познат по својата усрдност и верност, кој ужива литературна слава без оглед што се наоѓа на државна служба, готов за корист на владата да го пренебрегне јавното мислење и почитување заради цврстото убедување во нивната целосна некомпетентност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)