Екна песна. Имаше револуционерни напеви во кои името Сталин се заменуваше со Чанга. Во песните се внесуваа и кози. Па така, силно се пееше во ведрата ноќ.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Знам многу луѓе на кои името им ја одредува позицијата во животната заедница.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Освен тоа, другите се толку занимливи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден прашливосив автомобил што беше затворен и изгледаше ужасно, беше сместен блиску до влезот, над кој името на местото беше карактеристично напишано, со демодирани букви од гранки од нелупена бреза.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Накратко, бидејќи и нема дива природа ниту вистинска спротивставеност меѓу природата и културата, туку постојат само разликите меѓу едната и другата, текстот во кој името на другиот не е присутно секогаш наликува на прикривање, бришење, ако не и на цензура.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)