Опитот го издржаа само оние на кои музиката во сите нејзини појавни форми им е љубов, во сите нејзини варијанти и варијации, верзии и жанрови. Во недоумица, така, дојдоа сите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сето друго им беше туѓо, збунувачко, непријатно, непознато. Без оглед дали им се допаѓа или не.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Она што ме возбудува е да мислам на новите начини како ова да се прави, и нови места каде тоа да се прави, нови места во кои музиката може да се случува, и нови состојки што можат да се употребат, и така натаму.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
На имениот ден на грчкиот крал, на 6 мај, тогаш кога во битолските улици се колело невино христијанско население, во Атина Атинскиот универзитет приредил банкет, на кој музиката го свирела маршот „Хамидие“, кој бил ислушан на нозе и бил проследен со „Да живее султанот!“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ние обајцата доаѓаме од генерација во која музиката беше место каде што сѐ се изразуваше.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)