Слушајте. Вие велите дека во статијата „Шпијунлуци и инквизиције бугарске“ сте ни набројувале факти а ние сме ве пцуеле и во исто тоа време сме ја напаѓале Србија, Русија и сè друго што љубел народот, (Кој народ? Нашиот ли?!).
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Така, на пример, табиетите на Џингис Хан, Сулејман Величествениот или Наполеон остануваат речиси исти.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во право си, мој Камилски, без оглед кај кој народ или нација ќе се појави, табиетот си останува табиет.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ти се движеше на тој начин, со ритамот на новото време поспана и оддалечена од тлото на било кој народ.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
А јас треба да се вардам и од кој народ ќе се кажам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На крајот од својот извештај американскиот разузнавач со право ќе заклучи дека „овие говори, изјави и протести се добар показател за интензитетот со кој народот на Југославија и Грција се однесува спрема македонското прашање, дури и сега пред да биде завршена војната“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Неговиот заклучок бил јасен во однос на тоа дека „македонското прашање“ „…ќе биде еден од најтешките проблеми што ќе треба да се реши на Балканот“ и дека „без разлика какво ќе биде решението, тоа секогаш ќе наиде на жестоко спротивставување од едната или од другата страна“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Запомни од кој народ произлегува и јазикот негов.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Најмногу сака да раскажува за партизаните, за брат му Оцка, кој загинал во Лавчанската Корија крај селото Лавци на Пелистер 1942 година со Таќи Даскалот и Елпида Караманди, оние за кои народот има испеано убава песна.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Почитуван читателу, Ако запреш на оваа книга, од било кој народ или јазик да си, од кое време на животот или векот да идеш, сакам со тебе да ја споделам маката на доцните години на животот кога стивнуваат илузиите дека перото може да биде меч, а книгата штит.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Има една народна поговорка, со која народот многу точно ги обележил, ги окарактеризирал фалбаџиите: „Празна каца далеку ечи.“
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тој ги менуваше правилата и ситуациите во кој народите живееја.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Многумина, без оглед на која вера и на кој народ им припаѓаат, можеби ќе ја препознаат и својата мајка, таа света присутност од детството до крајот на животот, со сите добрини кои може да ги дари човекот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кој народ да се буни, велам јас, ова е стадо без пастир, кај ќе го потераш таму ќе оди.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)