Без податоци за тоа, кога ќе се одржи приредбата, во чија организација и во кој објект.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Мозокот веќе не знае кои објекти егзистираат а кои се само латентни, кои се само просторни посибилитети.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тоа е предимството на сите одредби кои доаѓаат од другата страна, при што е небитно дали се нечитливи и недостижни, битно е да се прифатни чудесниот облик на било кое случување, било кој објект, било кое ненаместено суштество, бидејќи на секој начин никогаш нема да знаете кој сте вие.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Единствено сакам да одам дома, размислуваше. И да заборавам на сето ова.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)